رادیو اسلام Radio Islam

سایت مشاوره وپاسخ گویی به شبهات وسوالات دینی و اعتقادی

رادیو اسلام Radio Islam

سایت مشاوره وپاسخ گویی به شبهات وسوالات دینی و اعتقادی

باعرض سلام
پاسخ گوی سوالات وشبهات اعتقادی هستیم.

*********************

تبصره :

استفاده از مطالب بدون منبع هم از نظرمااشکالی ندارد.

آخرین نظرات
  • ۱۶ خرداد ۰۲، ۱۱:۵۸ - مازیار
    . . .

۴ مطلب در بهمن ۱۳۹۴ ثبت شده است

شباهت چگورا ودکتر چمران

مm نصراصفهانی | دوشنبه, ۲۶ بهمن ۱۳۹۴، ۰۶:۳۷ ب.ظ

 

بعد از انقلاب اسلامی بود که گروه های مختلف عقیدتی- سیاسی در کشور اجازه ظهور و بروز پیدا کردند و سمت‌گیری‌های‌ سیاسی‌، اجتماعی‌،اقتصادی‌، فرهنگی‌ و ایدئولوژیک‌ در میان آنها شکل گرفت.

تقسیم بندی هایی که همه آنها البته در راست گرایی و چپ گرایی گنجانده می شدند.

در واقع راست یا راست‌گرا در ادبیات سیاسی، به مواضعی اطلاق می‌شود که خواهان حفظ نظم و سلسله مراتب اجتماعی سنتی هستند.

ریشهٔ اصطلاحات راست و چپ به انقلاب فرانسه برمی‌گردد و به محل نشستن اعضای پارلمان اشاره دارد؛ کسانی که در سمت راست می‌نشستند از حفظ نهادهای پادشاهی، آریستوکراسی و مذهب رسمی حمایت می‌کردند و به همین دلیل به موافقان دولت جناح راست می گفتند و مخالفان دولت یا اپوزیسیون ، سمت چپ می نشستند که به جناح چپ شهرت یافتند.

در ایران اما این نوع تقسیم بندی هر چند انجام شده اما با مفاهیم غربی متفاوت است و چپ گرایی به معنای اپوزیسیون بودن نیست.

به این ترتیب است که این مساله کاملا طبیعی است که با مطالعۀ چپ و راست و میانه در مجالس جمهوری تازه‌بنیاد فرانسه به ماهیت چپ و راست سیاسی در ایران پی ببرد؛ زیرا جریانات سیاسی ایران، به‌ویژه در دوران پس از جنگ تحمیلی، دچار چنان تحولات و تغییراتی ‌شدند که هضم آنها حتی برای خود اعضای اصلی آن جریانات سخت بود و ازهمین‌رو ناچار به جدایی یا انشعاب دست می‌زدند.

به این ترتیب است که هم‌اکنون در جریان یا جناح چپ مواضع و عملکردی دیده می شود که چند سال قبل از آن تنها در میان راستی‌ها دیده می‌شد و به عکس جریان راست به‌گونه‌ای موضع‌گیری و عمل می‌کند که در بعضی از موارد فقط از جناح چپ می‌توان توقع آن را داشت.

شاید هم به نوعی بتوان گفت، اندیشه چپ در تاریخ انقلاب، در دهه دوم و سوم از جناح اصلاح طلب رخت بر بسته و به بخشی از بدنه اصولگرا منتقل شده است.

از سال ۱۳۸۴ تا سال ۱۳۹۲ اما با پیروزی محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری که به عنوان یک کاندیای اصولگرا وارد کارزار مبارزات انتخاباتی شده بود ، چپ گرایی در جناح اصولگرا نمود بیشتری یافت تا جایی که اصولگرایان سنتی به تدریج چتر حمایت خود را از سر دولت احمدی نژاد برداشتند.

بارز ترین نمونه چپ گرایی در تاریخ انقلاب اما در همایش "چ مثل چمران" که در ۳ مهر ۱۳۸۶ در دانشگاه تهران و با حضور افرادی چون مهدی چمران، سعید قاسمی، کومیلو و آلیدا گوارا(پسر و دختر ارنستو چه گوارا) و سفیر کوبا برگزار شد ، نمود یافت که در آن یکی از شهدای گرانقدر انقلاب یعنی شهید چمران، رسما به یکی از چریک های کمونیست ماتریالیست یعنی چگوارا تشبیه شد!

چریکی ماتریالیست و استالینیست که آوازه مشکلات اخلاقی و جنسی اش نقل محافل کوبایی هاست و آنقدر به پاکیزگی اش اهمیت نمی دهد که حمام برود و برای همین به او لقب چریک کثیف را داده اند!

چریکی که هر چند مبارز بود و برای آزادی جنگید اما مقایسه آن با شهیدی والاقدر چون مهدی چمران که الگویی از اخلاق و منش برای رزمندگان ایران بود و دیانت و خداشناسی اش ورد زبان خاص و عام مفهومی خوبی را تداعی نمی کند و صرفا نمی توان به دلیل تشابه اول اسامی، که هر دو با "چ" آغاز می شود ، دو انسان کاملا متفاوت از لحاظ دینی و ایدئولوژیکی و منشی را به هم مربوط کرد.!

کار آنقدر در این همایش بالا گرفت که رحیم پور ازغدی چگورا را خداجو خواند و دختر وی را به خشم آورد. رحیم پورازغندی در آن روزها گفت: "چه گوارا در آخرین مقاله اش کاسترو را به واقع‌نگری در برابر کمونیسم فراخوانده است... این‌طور نیست که چون کمونیسم نابود شده، مبارزه نیز از بین رفته باشد. بلکه ملت‌های جهان هر روز که می‌گذرد در برابر سرمایه‌داری غربی متحدتر می‌شوند. امروز اسلام به‌عنوان ایدئولوژی مبارزه علیه ظلم، با احترام به عقاید مختلف توانسته ملت‌های بسیاری را دور محور مبارزه جمع کند."

الیدا گوارا در پاسخ به ازغندی گفت: "هر فرهنگی بنا به مصالح خود از یک چهره استفاده می‌کند، نباید تاریخ را مورد خدشه قرار داد. کمونیسم هیچ وقت در جهان نتوانسته بروز و ظهور پیدا کند و آن‌چه در جهان در برهه‌هایی مطرح شده، نسخه‌هایی از سوسیالیسم بوده‌است. بنابراین نمی‌شود صحبت از نابودی کمونیسم کرد؛ چرا که هنوز بروزی نداشته که از بین برود!»

او که از اظهارات رحیم‌پور درباره پدرش به شدت به خشم آمده بود گفت: «باید به عقاید یکدیگر احترام بگذاریم و به دنبال مشترکات باشیم. من یک مسلمان نیستم ولی وقتی پا به ایران گذاشتم به هنجارهای ایرانی‌ها احترام گذاشتم و از حجاب استفاده کردم اما شاید به این نوع پوشش اعتقادی نداشته باشم.»

آلیدا افزود: «من زنی معتقد به کمونیسم هستم و به‌عنوان یک ایدئولوژی به آن احترام می‌گذارم. ضروری است که بشر به این هنجارها احترام بگذارد تا همزیستی مسالمت‌آمیز امکان داشته باشد... چه‌گوارا نیز یک مارکسیست‌لنینیست بود و نمی‌توان این را از او جدا کرد.»

اما برخوردهای گزینشی با مشی و منش چه‌گوارا ادامه داشت. تا آن‌جا که "مهدی چمران" رئیس شورای شهر تهران، در مراسم "چ مثل چه‌گوارا"، در یک سخنرانی بلند، هیچ نامی از چه‌گوارا به میان نیاورد! تا نشان دهد که چقدر از این مقایسه ناراضی است.

این همایش اما در سال 86 و با مدیریت دولت محمود احمدی نژاد در حالی برگزار شد و شخصیت شهید چمران را زیر سوال برد که چندی پیش معاون فرهنگی وزیر علوم وقت درباره "جنبش های چه گواریستی" در ایران هشدار داده و اعلام کرده بود که باید با این پدیده مبارزه خواهد شود.

دکتر خرمشاد به افت اعتقادات دینی در دانشگاه های کشور اشاره و تاکید کرده بود: "باید با تفکرات "چه گواریستی" و چپ جدید در دانشگاه ها مقابله نرم شود."

با این حال اما شهیدی که در فرهنگ دینی مردم ایران آنقدر تقدس دارد که از آن به عنوان فردی که هرگز نمرده یاد می شود و بنا بر تاکید قران شهیدان زنده اند، با چریکی مقایسه می شود که به تایید دخترش، ماتریالیست، مارکسیست، لنیست است تا نفوذ چپ گرای در تفکر اصولگرایان نمود بارزی داشته باشد.

گفتنی است روابط ایران با کشورهای امریکای لاتین، علی الخصوص کشورهایی که با امریکا روابط خوبی ندارند، از زمان آغاز به کار دولت نهم شدت بیشتری به خود گرفت و نمونه های این روابط را می توان در سفرهای مکرر دکتر احمدی نژاد به ونزوئلا و دیدارهای متعدد او با هوگو چاوز، رئیس جمهور درگذشته ونزوئلا که حضور احمدی نژاد در مراسم مرگ او نیز حاشه های بسیاری به همراه داشت ، دید.

با این تفاسیر شاید بی دلیل نباشد که سیاسیون بلند پایه اصولگرا نسبت به نفوذ تفکر چپ در اصولگرایی هشدارهای جدی می دهند.هشدارهایی که باید بسیار جدی گرفته شود و نباید از آن ساده گذشت

  • مm نصراصفهانی

عاقبت کسی که نامحرم را در آغوش بگیرد

مm نصراصفهانی | دوشنبه, ۲۶ بهمن ۱۳۹۴، ۰۶:۳۱ ب.ظ

عاقبت کسی که نامحرم را در آغوش بگیرد



عاقبت کسی که نامحرم را در آغوش بگیرد

عاقبت کسی که نامحرم را در آغوش بگیرد

متاسفانه بعضی از افراد مشهور برای عادی سازی روابط زن و مرد در جامعه ایران اسلامی، اقدام به حرکاتی خلاف معیارها و احکام دین مبین اسلام همچون دست دادن به نامحرم تا به آغوش گرفتن نامحرم دست زده‌اند. هرچند که اینگونه حرکات در قانون ما مورد توجه قرار نمی‌گیرد و برخورد مناسب و جدی با این اعمال ضد فرهنگی نمی‌شود ولی در متون دینی ما، برای اینگونه گناهان، مجازات و کیفرهای اخروی در نظر گرفته شده است که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

1. دست دادن به نامحرم

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) درباره دست دادن به نامحرم فرمودند: «کسى که با زن نامحرمى دست دهد، در روز قیامت در حالى که به زنجیر کشیده شده است محشور مى‏شود و سپس فرمان مى‏رسد که او را راهى دوزخ سازند».[1]

و در جایی دیگر آمده است : «هر کس با زنى که به او مَحرَم نیست، دست بدهد، بدون تردید به غضب و خشم خداوند - عزّوجلّ- رو کرده و آن را براى خود خواسته است».[2]

طبق احادیث بالا کسی که به نامحرم دست می‌دهد نه تنها مجازات سختی دارد بلکه نارضایتی پروردگار را برای خود خریده است که این خود عاملی برای دوری از خدا و نزدیکی به شیطان و گناهان دیگر می‌باشد.

2- ارتباط و تماس فیزیکی با نامحرم:

ارتباط جسمی با نامحرم مصادیق گوناگونی دارد؛ مانند: دست دادن که در مورد آن صحبت کردیم-، لمس، «زنا» و ... که برخی از احادیث در مورد رابطه فیزیکی با نامحرم به این شرح است:

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «هر که زن نامحرمی را در آغوش بگیرد، او را با شیطان به زنجیرى آتشین می‌بندند و هر دو را در آتش می‌افکنند».[3]

امام رضا (علیه السلام) فرمود: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در شب معراج گروهی از زنانی را دیدند که به عذاب دچار شده بودند. در آن شب، زنی را دیدند که صورت و بدنش را با قیچی جدا می‌کردند، و او کسی بود که خود را بر مردان [نامحرم] عرضه می کرد.[4]

از نظر اسلام دست دادن به نامحرم و لمس و ارتباط فیزیکی با نامحرم نه تنها یک گناه و مجازات اخروی دارد، بلکه فرد مورد غضب الهی و با شیطان مشهور خواهد شد.

حال جای سوال است که چرا از سوی مسئولان فرهنگی ما در مقابل این‌گونه حرکات مثل دست دادن کارگردان مشهور ایرانی و در آغوش گرفتن بازیگر زن توسط بازیگر معروف ایرانی، هیچ اقدام قابل توجهی صورت نمی‌گیرد؟

وقتی که با این‌گونه اعمال و حرکات که ضد عفاف است برخوردی نمی‌شود و این افراد مشهور باز هم با آزادی تمام کارهایشان را ادامه می‌دهند، چگونه می‌توانیم از جوانان کشورمان که الگویشان بازیگران سینما و افراد مشهور هستند انتظار داشت که احکام الهی را به خوبی اجرا کرده و عفاف را رعایت کنند؟

--------------------------------------------

پی نوشت:

[1] . «وَ مَنْ صَافَحَ امْرَأَةً حَرَاماً جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مَغْلُولًا ثُمَّ یُؤْمَرُ بِهِ إِلَى النَّار»، (شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 283، انتشارات شریف رضی، 1364ش).
[2] . «مَنْ صَافَحَ امْرَأَةً تَحْرُمُ عَلَیْهِ فَقَدْ بٰاءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللّٰهِ عَزَّ وَ جَلَّ»، (شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 14، انتشارات جامعه مدرسین، قم، 1413ق).
[3] . «من التزم امرأة حراما قرن فی سلسلة من النّار مع الشّیطان فیقذفان فی النّار»، ( عاملی، حرّ، وسائل الشیعة، ج 20، ص 196، مؤسسه آل البیت (ع)، قم، 1409ق).
[4] . شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا (ع)، ج 2، ص 10 و 11، انتشارات جهان، 1378 ق.

  • مm نصراصفهانی

سلام 
چراحکومت علی (ع) بسیار کوتاه بود ؟

باتوجه به این بحث ایا حکومت علوی یک حکومت ایده‌آل اسلامی است؟
سوالاتی ازمحضر علاقه مندان به این بحث پرسیده می شود:

1*در قرآن و روایات بر عدالت اقتصادی تاکید شده، اما امروز آنچه مشاهده می شود تقریبا در تضاد با تاکیدات اسلام است، چرا که دولت ها و حکومت ها آن قدر بد عمل کرده اند که عدالت در اسلام مورد هجمه قرار گرفته است. مبنای عدالت اقتصادی از منظر اسلام چگونه تعریف شده است؟

2*چراباتوجه به اینکه حکومت اسلامی علی (ع) برپایه عدالت بود بیشتراز 4سال اندی طول نکشید؟

3*بدون تردید طلحه و زبیر از حامیان و نخستین کسانی بودند که با حضرت علی(ع) بیعت کردند؛ چرا امیرالمومنین(ع) از این دو نفر در پست های کلیدی استفاده نکرد؟

4**آیا امیرالمومنین(ع) توانستند به طور کامل عدالت اجتماعی و اقتصادی را فراهم کنند؟ آیا عدالت اجتماعی و اقتصادی در دوره دیگر غیر از حکومت نبوی و علوی شکل گرفت؟

5* یکی از اهداف تاسیس نظام جمهوری اسلامی و شکل گیری انقلاب نیز برقراری عدالت اجتماعی و اقتصادی بود که به نظر می رسد چرا هنوزاین آرمان جامه عمل نپوشیده است؟
__________________
  • مm نصراصفهانی

کوروش، پیامبران را به ایران آورد.

مm نصراصفهانی | پنجشنبه, ۸ بهمن ۱۳۹۴، ۱۱:۱۷ ق.ظ
نگاره ی کورش بزرگ
  • اطراف ضریح هیچ‌گاه خلوت نیست و صدای دعا، التماس و خواندن قرآن همیشه از چهارگوشه ضریح طلایی او به گوش می‌رسد. این آرامگاه از معدود مکان‌هایی در خوزستان است که کبوتران زیادی دور تا دور حیاط بزرگ و مستطیل‌شکل آن پرواز می‌کنند و گاهی برای استراحت، در کنار حوض پرآب، آرام‌آرام در میان جمعیت راه می‌روند. مردم جنوب، شهر شوش را به دانیال نبی می‌شناسند و آن را «شوش دانیال» می‌نامند. 
    اگرچه گفته می‌شود که دانیال نبی از پیامبران یهود است اما تمام مردم شهر و حتی مسافرانی که از شهرهای دیگر خوزستان به شوش سفر می‌کنند، حتما برای ادای احترام سری به ایشان می‌زنند، چند خطی قرآن می‌خوانند، به نماز می‌ایستند و برای توسل و واسطه شدن این پیامبر نذر او می‌کنند. 
    دانیال نبی یکی از پیامبران قوم بنی‌اسراییل است و در هفت قرن قبل از میلاد مسیح زندگی می‌کرد که پادشاه بابل او را به همراه دیگر اقوام یهود به اسارت گرفت. او مدتی بعد موفق شد خود را از اسارت رها کند و به ایران پناه بیاورد و تا زمان مرگ خود در شهر متمدن زندگی کرد. آرامگاه این پیامبر در ساحل شرقی رودخانه شاوور و روبه‌روی تپه ارگ تا امروز به‌عنوان مکانی مقدس و مورد احترام باقی مانده است. 
    شاید دانیال نبی نام‌آشناترین پیامبر در میان مردم ایران باشد اما او تنها پیامبر نیست و با توجه به اعلام اداره اوقاف کشور در دی ماه امسال به‌جز آرامگاه دانیال نبی، مقبره 32 پیامبر دیگر نیز در ایران وجود دارد. اوقاف اعلام کرده است که هشت‌هزار بقعه متبرکه در کشور وجود دارد که در این بقعه‌ها، 10هزار امامزاده مدفون هستند و همچنین مقبره 33 پیامبر در کشور وجود دارد؛ پیامبرانی که اگرچه آرامگاه و مکان آنان برای تمام مردم کشور آشنا نیست اما عمدتا بسیار مورد توجه مردم محلی آن منطقه هستند و ساکنان اطراف به زیارت این پیامبران می‌روند. محمدجعفر سروقدی، مشاور اداره کل سازمان اوقاف کشور معتقد است زیارتگاه پیامبران ایران برای مردم شهر یا روستاییان محل زیارتگاه همیشه آشنا بوده و این پیامبران از پیش توسط مردم شناخته شده‌اند. 
    اعلام وجود 33 پیامبر از سوی اوقاف
    سازمان اوقاف و امور خیریه کشور دی ماه امسال اعلام کرد که سال 90 برنامه بودجه و درآمد امامزادگان در سه حوزه مدیریت، فرهنگی و عمرانی برای هر امامزاده نوشته شده و به اجرا درآمده است. به گفته قائم مقام این سازمان دوهزارو 700 نقشه طرح جامع و تیپ در چهار نوع در کشور از سوی سازمان اوقاف آماده شده و این نقشه‌ها در بقاع متبرکه کشور در حال عملیاتی شدن است. این عملیات شامل مقبره 33 پیامبری که سازمان اوقاف تعداد آنان را اعلام کرده است نیز می‌شود. 
    سروقدی، مشاور اداره کل سازمان اوقاف کشور در گفت‌وگو با «شرق» از کم بودن منابع تحقیقاتی درباره پیامبران می‌گوید و توضیح می‌دهد: «درباره پیامبران بر‌خلاف امامزادگان، اطلاعات وسیعی وجود ندارد. اطلاعات مربوط به امامان و زندگی آنان در دسترس‌تر است و مثلا می‌دانیم که چرا بسیاری از امامان به ایران آمده‌اند و در حال حاضر آرامگاه آنان زیارت می‌شود. مثلا گفته می‌شود زید بن علی و یارانش قیام کردند و به ایران آمدند یا مبلغ بوده و به ایران راه پیدا کرده‌اند. همچنین بسیاری از امامزادگان در زمان علی بن موسی‌الرضا به ایران آمدند. اما در مورد پیامبران اطلاعات‌مان محدودتر است؛ دلیل آن نیز این است که منابع‌مان محدود‌تر است و اگر بخواهیم به منابع برگردیم باید به منابع قبل از تاریخ اسلام مثل تاریخ طبری یا تاریخ مسعودی مراجعه کنیم.» محمدجعفر سروقدی معتقد است که باید تحقیقات وسیع‌تری در مورد تاریخ و زندگی این پیامبران انجام گیرد: «این بحث هنوز جای مطالعه و تحقیق دارد و باید در این رابطه کتاب‌نگاری درست انجام دهیم.»
    آرامگاه پیامبران وقف است
    شمال غربی، شمال شرقی تا مرکز و جنوب ایران بسیاری از روستاها و شهرها، بقعه یا آرامگاه یکی از این پیامبران است تا آنجا که برخی از آنان بسیار آشنا و زیارتگاه مردم هستند؛ مانند آرامگاه تخت فولاد در اصفهان که مقبره یکی از پیامبران آسمانی است. مقبره‌هایی که در زنجان یا همدان وجود دارند نیز از مهم‌ترین مقبره‌های نام‌آشنا هستند. تمام این مکان‌های مقدس مذهبی وقف این پیامبران است و به گفته سروقدی، جزو اموال موقوفی شناخته می‌شوند. «بقاع متبرکه به موجب قانون، زیر نظر تشکیلات سازمان اوقاف هستند و علاوه بر موقوفاتی که در کشور وجود دارد، امامزاده‌ها، اراضی پیرامونی آن و محل مرقدشان موقوفه است.» این مساله باعث شده تا سازمان اوقاف این مکان‌ها را معرفی کند. اگرچه همچنان اطلاعات این سازمان در مورد جزییات تاریخی و زندگی آنان کامل نیست اما سروقدی در مورد نحوه شناسایی این بقاع توضیح می‌دهد: «به‌طور کلی بقاع متبرکه به دو صورت از نسل‌های قبل به نسل حاضر معرفی می‌شود و علاوه بر آن بر اساس مستندات از منابع مکتوب و سنگ‌نوشته‌هایی که روی آنهاست شناسایی می‌شود. سازمان اوقاف در صورتی که نیازی را تشخیص دهد از واحدهای پژوهشی و تحقیقی مرتبط استفاده می‌کند.» 
    به گفته این مشاور سازمان اوقاف کشور، بعضی از این مکان‌های مقدس و متعلق به پیامبران دارای بقعه و بارگاه است و برخی قبر ساده دارند. «این مکان‌ها از قدیم شناسایی شده‌اند؛ فضاهایی معنوی هستند که برای مردم قابل احترا‌م‌اند.»
    پادشاهی بخت‌النصر و پناه پیامبران پیش از میلاد به ایران
    سرگذشت بیشتر پیامبرانی که از میان 124هزار پیامبر آسمانی، ایران را برای زندگی انتخاب کرده‌اند و دارای بقعه یا آرامگاه هستند، بسیار شبیه یکدیگر است. به گفته مشاور سازمان اوقاف کشور، هرکدام از این پیامبران در سال‌ها، دوره‌ها و سنوات مختلف به ایران آمده‌اند. «البته این سال‌ها چندان دور از هم نبوده‌اند. اسم و رسم بسیاری از 124هزار پیامبر هنوز برای ما مشخص نیست و باید گفت حتی در مورد پیامبران اولوالعزم نیز خیلی وسیع کار نشده است.»
    پادشاهی بخت‌النصر به سال 605 قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد. او پس از پدرش نابوپولاسار به‌عنوان پادشاه بابل بر تخت سلطنت نشست. مهارت او در جنگ، کشورداری و گسترش قلمرو پادشاهی خود مانند پدرش بود. اگرچه بخت‌النصر بابل را به باشکوه‌‌ترین پایتخت آن روزگار تبدیل کرده بود اما برای قوم یهود یکی از سنگدل‌ترین پادشاهان به‌شمار می‌آمد. بخت‌النصر قبل از اینکه پادشاه شود، مصریان را در خارکمیش شکست داده و آنها را از خاورمیانه بیرون راند. پس از رسیدن به پادشاهی، به جنگ کشور یهودیه رفت و پس از شکست آنان، این سرزمین را نیز در قلمرو خاک بابل درآورد و بر تصرفات خود افزود تا آنکه کورش، پادشاه هخامنشی، بابل را فتح و اسیران دوره بخت‌النصر را آزاد کرد. در آن دوران برای یهودیان که از جنگ و اسارت بخت‌النصر فراری بودند، ایران امن‌ترین، بهترین و آرام‌ترین سرزمین بود. محمدجعفر سروقدی نیز علت مهاجرت عمده پیامبران به ایران را حکومت بخت‌النصر می‌داند و توضیح می‌دهد: «سلطه و فشار پادشاهان بیشتر آنان را به سرزمین ایران کشانده است زیرا در مورد پیامبران الهی عمدتا این‌گونه نیست که از جایی به جای دیگر نقل مکان کنند؛ اینان چون از لحاظ حکومتی تحت فشار بودند، در ایران زندگی می‌کردند. البته باید گفت پهنای کشور در زمان هخامنشیان نیز وسیع بود و عمده مناطقی که پیامبران به آنجا مهاجرت می‌کردند جزو قلمرو ایران بوده است. اینها بیشتر در دوران تاریخی ایران مهاجرت کرده‌اند. دوره تاریخی ایران نیز با مادها شروع می‌شود. اما اینکه آیا این پیامبران جزو مهاجران سیاسی بوده‌اند یا خیر، نیازمند بررسی است.»
    شجاعی نیز مانند مشاور و کارشناس سازمان اوقاف کشور، ورود این پیامبران را به دوران تاریخی حکومت هخامنشی نسبت می‌دهد: «عموم پیامبران مدفون‌شده در ایران مربوط به قوم بنی‌اسراییل هستند و زمانی که بخت‌النصر در بین‌النهرین به قوم یهود حمله می‌کند، ایشان را به اسارت می‌گیرد و بسیاری از آنان به ایران پناه می‌آورند. آنان به‌دلیل شرایط زمانی به مکان‌های زیادی مهاجرت کردند و بیشتر آنان به عربستان و اردن و شام رفتند. کورش پادشاه نیز پس از جنگ با بخت‌النصر و شکست او تمام این اسیران را آزاد می‌کند.»
    در فهرست سازمان اوقاف و امور خیریه کشور از پیامبران ایران، نام تمام بقاع متبرکه متعلق به پیامبرانی که در ایران زندگی کرده یا مدفون شده‌اند به همراه استان و محل این بقاع ذکر شده است. به گفته شجاعی، محقق تاریخ دین، اغلب پیامبران در بلاد شام و سوریه و بعد از آن در عربستان و عراق مدفون هستند. در ایران نیز وجود حدود 33 پیامبر ذکر شده و تعدادی از آنان نیز مانند حضرت دانیال، حیقوق نبی، قیدار یا چهار پیامبری که در قزوین مدفون شده‌اند، دارای سندیت صددرصد هستند. اما وجود بسیاری از این پیامبران را اگرچه دارای سندیت صددرصدی نیستند، نمی‌توان به‌صورت قطعی منتفی دانست. در حال حاضر با توجه به اسناد سازمان اوقاف کشور، مکان مقدس 33 پیامبر در ایران وجود دارد اما می‌توان گفت مقبره مخروطی‌شکل دانیال نبی تنها زیارتگاهی است که بیش از همه برای تمام مردم ایران شناخته‌شده است و آن هنگام که نامی از پیامبران در ایران برده می‌شود پیش از همه نام دانیال نبی بر زبان می‌آید. 

    حضرت قیدار: حضرت اسماعیل 12 پسر داشت که بزرگ‌ترین آنان حضرت قیدار به معنی سیاه‌پوست است. پس از وفات حضرت اسماعیل در 130 سالگی، قیدار جانشین پدر شد و مردم را به توحید دعوت کرد. این حضرت به گفته علامه مجلسی، جد سی‌ام حضرت رسول است. مرقدش در شهرستان خدابنده و زیر نظر اداره اوقاف و امور خیریه این شهرستان اداره می‌شود. این شهرستان از کوچک‌ترین شهرهای ایران است که دو خیابان اصلی و فرعی دارد و مرقد حضرت قیدار در خیابان اصلی این شهر است. 

    حضرت اشموییل: این حضرت از پیامبران قوم بنی‌اسراییل است و میان خاندان «لاوی» این قوم از سوی خداوند به پیامبری برگزیده شد و طی 40 سال مردم را از بت‌پرستی بازداشت و به خداپرستی دعوت کرد. اشموییل یا شموییل به زبان عبری به معنی «شنیده‌شده خدا» است. وی طالوت را به پادشاهی رساند و به همراه یاران خود به جنگ با جالوت رفت. زمانی که یارانش به نهر آبی رسیدند به آنان فرمان داد که از آب ننوشند. آنانی که به فرمان او گوش سپردند 313 نفر بودند. وقتی آنان به سپاهیان جالوت رسیدند و تعدادشان را دیدند گفتند که ما نمی‌توانیم با آنها مقابله کنیم اما آن گروه دیگر از سپاهیان طالوت به رهبری حضرت گفتند: «چه‌بسا گروه اندکی به اذن خداوند بر گروه بسیاری پیروز شود و در آخر سپاه طالوت بر سپاهیان جالوت پیروز شدند.» مرقد حضرت اشموییل در 11کیلومتری شهرستان ساوه (جاده بویین‌زهرا) واقع است. 

    حضرت حیقوق: نام این حضرت در زبان عبری به معنی «کسی که در آغوش کشید»، است. او یکی از پیامبران قوم بنی‌اسراییل است که وی را یکی از پیامبران اولو‌العزم می‌دانند. حضرت حیقوق نگهبان معبد سلیم پادشاه یهود در اورشلیم بوده است. این حضرت به همراه دانیال نبی و عده‌ای دیگر از یهودیان قوم بنی‌اسراییل به اسارت بخت‌النصر درآمد و سال‌های زیادی در زندان بابل به‌سر برد. حضرت حیقوق پس از حمله کورش هخامنشی به بابل و آزادی به اکباتان (همدان) آمد و پس از مرگ نیز در همان جا مدفون شد. مقبره این حضرت در شهرستان تویسرکان همدان واقع است. 

    حضرت دانیال: این حضرت نیز از قوم بنی‌اسراییل و از نسل حضرت داوود است. او در کتاب خود حوادث آینده و بعثت پیغمبر آخرالزمان حضرت محمد(ص) را پیشگویی کرده است. همان‌گونه که اشاره شد، وی همزمان با پادشاهی کورش و داریوش در ایران می‌زیسته است. این حضرت نیز در کودکی به همراه قوم خود به اسارت پادشاه بابل درآمد و چون از عبادت و فرمان پادشاه بابل سر باز زد، او را نزد شیران درافکندند اما او از میان شیران جان سالم به در برد و زنده ماند و پیامبری او بر پادشاه بابل ثابت شد. حضرت دانیال پس از مرگ پادشاه بابل از جانب بهمن پسر اسفندیار به بیت‌المقدس بازگردانیده شد و از آنجا به اهواز رفت و در شوش دیده از جهان فروبست. ایرانیان باستان پس از رحلت آن حضرت بر طبق آیین خودشان، پیکر مطهر حضرت دانیال را مومیایی کردند و در اتاقکی روی تپه‌های شهر شوش قرار دادند و در اتاقک را مهر و موم کردند تا زمان ظهور اسلام و فتح ایران به دست مسلمانان، امر کردند حضرت را دفن کنند و برای او بارگاهی بزرگ ساختند که آب نهر جندی‌شاپور از زیر آن جاری بود. وقتی در سال 1352 برای اجرای طرح شهرسازی شهرستان شوش دانیال مسیر رودخانه را عوض کردند، قبر حضرت نمایان شد و بار دیگر به بازسازی صحن و حرم این حضرت پرداختند و در حال حاضر زیر نظر اداره اوقاف شهرستان شوش دانیال اداره می‌شود.

    حضرت حجی: این حضرت قبل از حضرت مردخای در سال 520 قبل از میلاد، برابر با سال دوم سلطنت داریوش و قبل از حضرت مسیح، به پیامبری مبعوث شد. وی نیز مانند حضرت حیقوق به همدان رفت. نام این پیامبر در زبان عبری به معنی «مسرور» خوانده می‌شود. آرامگاه این پیامبر به «مسجد پیغمبر» معروف است و در کوچه‌ای از کوچه‌های خیابان باباطاهر شهر همدان قرار دارد. قدمت این مسجد به قرون وسطی بازمی‌گردد که در انتهای مسجد پس از محراب، در ورودی حرم دیده می‌شود. 

    حضرت یوشع: این حضرت نیز از زندانیان آزادشده در زمان پادشاهی کورش است و به همراه یک پیغمبر دیگر قوم بنی‌اسراییل به نام جناب شعیا، در اصفهان به خاک سپرده شدند. این حضرت را عمدتا با یوشع بن تون، وصی حضرت موسی اشتباه می‌گیرند اما قبر یوشع بن تون در جبل لبنان در حوالی طیبه قرار دارد و قبر این پیامبر در تخت فولاد شهر اصفهان واقع شده است. قدمت تاریخی گورستان تخت فولاد اصفهان به پیش از اسلام می‌رسد و قبر بسیاری از بزرگان در آن قرار دارد. 

    چهار انبیا: آن‌گونه که گفته می‌شود این چهار پیامبر همزمان با اصحاب کهف زندگی می‌کرده‌اند و زمان مرگ‌شان با یکدیگر متفاوت بوده است اما پس از فوت اولین پیامبر، پیروان ایشان سه پیامبر دیگر را نیز در کنار قبر این پیامبر در شهر قزوین به خاک سپردند. اسامی این چهار پیامبر سلام، سلوم، سهولی و القیا است. در میان مردم این شهر معجزات فراوانی از قبور این چهار پیامبر گفته شده و مردم بسیاری برای برآوردن حاجات خود به این زیارتگاه مراجعه می‌کنند و این مکان به‌دلیل وسعت خود ظرفیت هزاران زایر را دارد. مرقد این چهار پیامبر را مرحوم میرزا مسعود شیخ الاسلام بنا کرده که در همان زمان احداث بنا در عصر مشروطه ترور شد اما پسران وی کار احداث بنا را به پایان رساندند و در حال حاضر زیر نظر اداره اوقاف و امور خیریه استان قزوین قرار دارد. گفته می‌‌شود در کنار این پیامبران یکی از فرزندان امام حسن مجتبی(ع) نیز به خاک سپرده شده است. 
    منبع شرح حال پیامبران: کتاب پیامبران سرزمین ما
    عباس صالح مدرسه‌ای، انتشارات در راه حق
  • مm نصراصفهانی