زندگی افرادی مثل شاه با زندگی امام خمینی (ره) چه فرقی داشت؟
رادیواسلام:شاه با وجود اینکه در ظاهر مسلمان بود ولی در باطن فاصله‌های زیاد با خدا و دستورات الهی داشت. فساد و فحشا و بی عدالتی شاه بر کسی پوشیده نیست و هیچ انسان منصف و عادلی منکر آن نیست.
با وجود اینکه ثروت فراوانی از راه نامشروع کسب کرده بود، با وجود میلیاردها پولی که از کشور خارج کرد ولی وقتی میخواست از دنیا برود، با وضعیتی فلاکت بار و با پشیمانی های فراوان از این دنیای گذارا برای حسابرسی میرود.
ولی شخصیتی مثل امام خمینی (ره) با وجود اینکه ثروت آنچنانی نداشت، با وجود اینکه از سفرها و خرج های آنچنانی خبری نبود وقتی میخواست از دنیا برود فرمود: با قلبی آرام و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از میان برادران و خواهران ایمانی به دیار باقی رهسپارم.
زندگی افرادی مثل شاه با زندگی امام خمینی (ره) چه فرقی داشت؟
حضرت امام (ره) با خدا بود اتکائش فقط به خدا بود، بنده واقعی خدا بود و لذا زندگیش پر از برکات و رحمات الهی بود، ولی شاه و امثال شاه چون خدا در زندگیشان نقشی نداشت چون امیدشان به غرب و غیر خدا بود چون غرق در ثروت های نامشروع بود به همین خاطر نهایت از زندگیش پشیمان بود و با آن وضعیت از دنیا رفتند. این درس بزرگی است برای ما و همه حاکمان در اینجا به خاطره‌ای از شاه اشاره می‌شود:
یکی از روزهای آخر عمر شاه در قاهره بود. خبرنگار بی‌بی‌سی از او پرسید: «تجربه‌ی تبعید چگونه است؟»
گفت: «امروز من آینده را پشت سرگذاشته‌ام، بیماری وجودم را تحلیل می‌برد و مثل پدرم در غربت خواهم مرد. ولی یک تفاوت وجود دارد که من توانستم ۶ سال بعد از مرگ او جنازه‌اش را به وطن برگردانم، ولی گمان نمی‌کنم دیگر جنازه‌ی من هم به ایران برگردد.»
خبرنگار پرسید: «آیا احساس پشیمانی دارید؟»
شاه جواب داد:
«شاید در تقسیم املاک بین محرومان تعلل کردم. شاید نباید این طور با روحانیت درمی‌افتادم و شاید نمی‌بایست مسیر غربی ترقی را چنین می‌پیمودم. باید تجارت مشروبات الکلی را قدغن می‌کردم. بعضی کاباره‌ها و سینماها را تعطیل می‌کردم و با مواد مخدر مبارزه می‌کردم. حالا بعد از مرگم تنها سگ خانوادگی‌مان برایم خواهد گریست و دیگر هیچ!». (۱)
منبع: (۱)کتاب «حاشیه‌های مهم‌تر از متن»، ص ۲۴۹
امپراطور دروغ
