اخرین اخبار آزمون وکالت 94:راهنمای موفقیت درازمون وکالت 94و95

اخبار ازمون وکالت:

لینک: مواد امتحانی و ضرایب آزمون وکالت در سال 94 + شرایط عمومی و اختصاصی آزمون وکالت 94

http://www.newssh.ir/new.aspx?id=13771

راهنمای موفقیت درازمون وکالت 94و95
 
1. مسئولیت را بعهده بگیرید:
 
شاید بعضی از اتفاقات در طبیعت، برخی از رفتارهای گذشته و حتی عقاید دیگران رانتوان تغییر داد، اما مطمئنا  می توان سرنوشت و آینده خود را همانگونه که طالب آن هستیم رقم زد و اولین پیش شرط موفقیت در هر آزمونی این است که خود را مسئول هر نتیجه ای بدانیم.
 
2.هدفمند حرکت کنید:
 
اتومبیل برای حرکت نیاز به سوخت دارد. سوخت اتومبیل بنزین است و آن را باید از پمپ بنزین تهیه نمود. هواپیما برای حرکت نیاز به سوخت دارد، سوخت هواپیما بنزین مخصوص است که آنرا باید از جایگاه مربوطه تامین نمود. انسان برای حرکت و دستیابی به موفقیت نیاز به سوخت دارد،سوخت انسان را باید از کجا تامین نمود؟
سوخت انسان همان انگیزه او می باشد و انگیزه تهیه کردنی نیست بلکه ایجاد کردنی است. اهداف شما در زندگی مهمترین عامل ایجاد انگیزه می باشد  پس هر گاه که حوصله ندارید و درس نمی خوانید بهتر است که به اهداف خود بیندیشید، احتمالا اهداف شما کمرنگ شده اند!!!
 
3. هزینه های اهداف خود را بپردازید:
 
افراد موفق به این نکته پی برده اند که چگونه بهای تحقق رویاهای خود را بپردازند. آن ها از سختی کار شکوه نمی کنند. شما ه قادرید به خواسته های خود برسید مشروط بر اینکه هزینه آن که تلاش وپشتکار است را خود بپردازید.
 
4.تمرکز روی هدف:
 
در طی مسیر و تا زمان رسیدن به نتیجه دشمنان درونی تان به سراغتان خواهند آمد.
ترس- تردید- نگرانی – دلهره- استرس و اضطراب که همان دشمنان شما هستند تا زمان رسیدن به موفقیت شما بیکار نخواهند بود وتنها عامل کنترل کننده ی این دشمنان درونی تمرکز شما بر روی هدفتان می باشد. زمانی شما می توانید آنها را مغلوب سازید که خود را شایسته موفقیت و دستیابی به اهدافتان بدانید فارغ ا زاینکه درکدام نقطه از کشور زندگی می کنید و از چه وضعیت آموزشی برخوردار هستید.
 
5. با برنامه ریزی درس بخوانید:

طبق یک برنامه منظم وبا تهیه یک نقشه ، مسیر خود را مشخص کنید و سپس شروع کنید. مطالعه براساس برنامه ریزی نه تنها موجب می گردد تا از مطالعه لذت بیشتری ببرید بلکه مطمئن خواهید بود که در کوتاهترین زمان ممکن به مقصد خواهید رسید.
 
6.هرگز تسلیم نشوید:
 
نباید انتظار داشته باشید که همه چیز بر وفق مراد پیش برود. اگر به مشکلی برخوردید تسلیم نشوید و دست از تلا ش و تکاپو برندارید. باید مصمم باشید و موانع را با تدبیر برطرف کنید. موانع را همانند سنگ های درون رودخانه بپندارید که برای عبور از رودخانه پا بر روی آنها می گذارید.

7. تاخیر جایز نیست:
 
اتفاقاتی که قرار است سال اینده برایتان رخ دهد به کار امروزتان بستگی دارد.
کارهای بزرگ از هفته آینده شروع نمی شود. کارهای بزرگ برای افراد موفق از همین امروز می شوند و برای افراد ناموفق از فردا.

 

منبع : سایت دور اندیشان

میزان رضایت مردم از جمهوری اسلامی

حکومت و رضایتمندی مردم

هر روز برای خیلی از مردم اتفاقات ساده ای می افتد که وقتی به زندگی خود فکر می کنند احساس نارضایتی می کنند. بخشی از این دست اتفاقات در حیطه خود مردم است اما بسیاری از آنها خارج اختیار آنهاست و توسط دستگاه ها و سیستم های دولتی و حاکمیتی بر مردم تحمیل می گردد.

مردمی که وقتی می خواهند از جایی به جای دیگر بروند، ناگهان با پلیسی مواجه می شوند که مسیر را بسته و موجب سرگردانی مردم می شود. وقتی می خواهند کنار خیابان پارک کنند با پارک بانی مواجه می شوند که بجای ۴۰۰ تومان مصوب از آنها تقاضای ۱۵۰۰ تومان می کند. مردمی که هر روز وقت زیادی را در ترافیکی سپری می کنند که به زعم نگارنده دلیل اصلی آن عدم اجرای قانون توسط پلیس است. مردمی که برای انجام هر کار کوچکی باید از ۱۰۰ نهاد مختلف مجوز بگیرند. مردمی که برای کسب روزی حلال کارشان به کارمندان، بازرسان و ناظرانی می افتد که بی پروا از آنها [...] می خواهند. مردمی که شرکت تاسیس می کنند و حتی ضرر می دهند اما مامور مالیات برایشان مالیات می برد. مردمی که اگر کسی به اتومبیل پارک شده آنها ۱۰۰ هزار تومان خسارت زد، برای احقاق حقشان آنقدر باید بروند و بیایند که بی خیال می شوند و از جیب می پردازند. مردمی که برای دزدی زیر چند میلیون نباید بروند کلانتری. مردمی که وقتی مریض می شوند جز درد بیماری درد بی وجدانی بعضی ها را هم باید تحمل کنند. مردمی که وقتی بلیط گران هواپیما را می خرند باید تاخیرهای چند ساعته را تحمل کنند. مردمی که وقتی به خرید می روند باید مدام نگران کلاه برداری فروشنده باشند.

مردمی که وقتی می خواهند وام بگیرند باید منت ۱۰ نفر را بکشند و کلی در نوبت باشند و احتمالا سبیل چند نفر را چرب کنند تا وامشان برسد. مردمی که وقتی برای دولت یا شهرداری یا یک نهاد حکومتی پیمانکاری می کنند بعدش باید ۱ سال دنبال پولشان بدوند. مردمی که از دولت طلبکارند اما سیستم مالیاتی و سیستم بیمه پای روی خرخره شان گذاشته که سهمش را بگیرد. مردمی که وقتی می خواهند ماشین بخرند مجبورند ماشین های قدیمی و بی کیفیت داخلی را بخرند و اگر بخواهند ماشینی که در دنیا به ارزانی مشهور است را بخرند باید چیزی در حدود ۷۰ تا ۸۰ ماه حقوق کاملشان را بدهند. مردمی که اگر خانه ندارند، امیدی به خانه دار شدن هم ندارند. مردمی که هرکسی از راه برسد می تواند حقوقشان را ضایع کند و آنها یا باید بی خیال شوند یا دعوا کنند یا باید کفش و اعصاب آهنی داشته باشند برای احقاق حق. مردمی که ...

این لیست تمام شدنی نیست ولی من نمی دانم در کشورهای توسعه یافته هم چنین چیزهایی هست.

مسئولان کشور زحمت می کشند، تلاش می کنند اما گویا این زحمت ها چون هر کدام به یک طرف است، برآیندش باعث بهتر شدن روز به روز وضعیت کشور نمی شود. مسئولانی که هر کدام در یک جزیره جدا مدیریت می کنند و کاری به کار جزیره همسایه ندارند. مسئولانی که تفکر سیستمی و جامع نگر ندارند و اگر تا دیروز مثلا در محیط زیست بودند و داد محیط زیست می زدند، امروز که مسئول یک صنعت می شوند، پدر محیط زیست را در می آورند. مسئولان محترم گویا فراموش کرده اند که احساس رضایت در مردم به خیلی از عوامل بستگی دارد که همه آنها الزاما اقتصادی نیست. آرامش مردم گاهی در گرو احساس امنیت در کنار پلیس است، گاهی آرامش، در رفتار مناسب یک پرستار در هنگام مریضی است. آرامش گاهی در این است که یک کالای واحد در هر واحد صنفی با یک قیمت متفاوت عرضه نگردد. آرامش گاهی در این است که مردم ببینند کسی که ثروت ملی را نابود کرده به سزای عملش می رسد، چه در مسند قدرت باشد چه نباشد.

کاش مسئولین ما یادشان نرود که به عنوان دولت و حاکمیت مسئول همه این امور هستند و نه فقط یک یا دو مورد.

سایت الف

سنگسار از دیدگاه اسلام :آیت‌الله دکتر سید مصطفی محقق داماد

آیت‌الله دکتر سید مصطفی محقق داماد

رجم از دیدگاه قرآن و سنت

روشن است که رجم به جز در کتاب و سنت ممکن است مستند دیگری در منابع فقهی داشته باشد که البته در اینجا مورد بحث ما نیست. در اینجا می‌خواهیم بگوییم که صرف نظر از سایر ادله، آیا در کتاب و سنت می‌توان دلیلی برای رجم دست و پا کرد یا خیر؟‌

الف) رجم در تورات‌
به نظر می‌رسد برای بررسی حکم رجم در کتاب و سنت، شایسته است که ابتدا حکم رجم را در شریعت قبل از اسلام، یعنی در یهودیت، خاصه در تورات، به طور گذرا بررسی کنیم؛ زیرا برخی از شرایع یهودیت در قرآن مورد تایید قرار گرفته و از سوی دیگر، برخی از احکام تورات، به درست یا نادرست، حکمی اسلامی انگاشته شده است. تورات به صراحت برای چند جرم مجازات سنگسار را مقرر کرده است: قربانی برای خدایان غیر (لاویان، 20 :2)، جادوگری (لاویان، 20 :27)، کفرگویی (لاویان، 16 :24)، بی‌حرمتی به روز شنبه (اعداد، 15 :35)، بت پرستی (تثنیه، 13 :9-5 :10 ؛17)، مجازات پسر سرکش و فتنه انگیز (تثنیه، 21 :21)، زنا با دختر نامزددار (تثنیه،22 :21، 24). کتاب مقدس یهودی اجرای این مجازات را نیز گزارش کرده است: (لاویان، ؛24 :23 اعداد، ؛15 :36 اول پادشاهان، ؛21 :13 دوم تواریخ، 24 :21).‌
چنان که از تلمود، گنجینه شریعت شفاهی یهودی که در نزد یهودیان اعتباری هم‌پایه تورات مکتوب دارد، بر می‌آید، سنگسار شدیدترین نوع مجازات اعدام است که برای هجده جرم در نظر گرفته شده است. نحوه اجرای این مجازات و شرایط آنها به تفصیل در تلمود مورد بحث عالمان یهودی واقع شده است.1 گفتنی است که بر اساس تورات، مجازات زنا در برخی موارد سنگسار، و در موارد دیگر سوز‌اندن یا خفه کردن است. مجازات زنا بر اساس تورات و تلمود چنین است:‌
1‌-مجازات زنا با دختر نامزددار، برای هر دو طرف، سنگسار است (تثنیه، 23 :22-24)؛ همچنین است حکم زنی که شوهرش ادعا کند وی در زمانی که در خانه پدرش بوده (و مطابق تفاسیر یهودی در نامزدی وی بوده) بکارتش را از دست داده است (البته منوط به اثبات آن) (تثنیه، 13 :22-.21)‌
2-‌ زنا با زن شوهردار، مطابق اصول تلمود، برای هر دو طرف، مجازات خفه کردن را در پی دارد (تثنیه، ؛22 :22 لاویان، 10 :20). گفتنی است در تورات در این مورد فقط حکم به کشتن شده است و نوع کشتن مشخص نشده است. در این موارد اصل آن است که خفیف‌ترین نوع مجازات اعدام - یعنی خفه کردن - اعمال شود. با این همه، برخی از عالمان یهود با استناد به قیاس اولویت گفته‌‌اند: از آنجا که زنا با دختر نامزددار که خفیف‌تر است، مجازاتش سنگسار است، به طریق اولی در مورد زنا با زن شوهردار باید با سنگسار مجازات شود (تلمود بابلی، سنهدرین، ؛52 سفیرا، 9 :11).‌
نکته قابل ذکر آنکه در یهودیت، برخلاف حقوق اسلامی، ملاک اعمال چنین مجازاتی، شوهردار بودن زن است، چه مرد دارای همسر باشد و چه نباشد؛ به این معنا که اگر زن دارای شوهر باشد، هم او و هم مرد زناکننده، حتی اگر بی‌همسر باشد، به این مجازات محکوم می‌شوند.‌
3-‌ اگر دختر کاهن زنا کند، به سوز‌اندن محکوم می‌شود (لاویان، 21 :9) و مردی که با وی هم بستر شده است، خفه می‌شود.‌
4‌- زنا با کنیز دیگری مجازات تازیانه در پی دارد (لاویان، 19 :20).‌
5‌ -زنای به عنف با دختر نامزددار، مجازات اعدام (خفه کردن) را در پی دارد (تثنیه، 22 :25).‌
6‌- زنای به عنف با دختر باکره جزای نقدی را به همراه دارد (تثنیه، 22 :26).‌
7- زنای با محارم چند نوع مجازات دارد: زنا با مادر، زن پدر و عروس مجازات سنگسار را در پی دارد (تلمود بابلی، سنهدرین، 7 :6)؛ زنا با نادختری و نوه زن، مادرزن، مادربزرگ زن، دختر و نوه مجازاتش سوز‌اندن است (لاویان، 20 :14 تلمود بابلی، سنهدرین، 9 :1)؛ سایر انواع زنای با محارم مجازات آسمانی یا تازیانه در پی دارند.‌
8‌- زنا با دختر باکره مستلزم پرداخت مهرالمثل دوشیزگان است (خروج، 17 :23-16).2‌
چنان که از مطالب فوق برمی‌آید، تورات در یک جا مجازات زنا را سنگسار دانسته است؛ آنجا که کسی با دختر نامزددار زنا کند. در مورد زنا با زن شوهردار، تورات فقط حکم به قتل کرده و رای غالب در اینجا قتل به شیوه خفه کردن است؛ گرچه سنگسار هم با استناد به قیاس اولویت طرفدارانی دارد. در برخی از انواع زنای با محارم نیز تلمود حکم به سنگسار کرده است.‌

ب) رجم در قرآن‌
گرچه در قرآن به صراحت آیه‌ای که بر تشریع رجم دلالت کند، وجود ندارد، ‌اما برخی از مفسران، آیه 41 سوره مائده را در ارتباط با رجم دانسته‌اند:3 «یا ایها الرسول لا یحزنک الذین یسارعون فی الکفر من الذین قالوا‌امنا بافواههم...»‌
آیه مطابق نقل مفسران ناظر است به زنای زن و مردی یهودی که چون داوری را نزد پیامبر آوردند، حکم به سنگسار ایشان کرد. این جریان با تفصیل بیشتری در بخش بعدی بررسی می‌شود.4 آنچه به اینجا مربوط می‌شود، آن است که آیه در اینجا نه در صدد اثبات حکم رجم، بلکه در پی بیان داوری درست پیامبر است.‌
نهایت آنکه رجم هیچ مستند قرآنی ندارد و هیچ یک از مفسران نیز نخواسته‌اند حکم رجم را از قرآن استنتاج کنند. با این همه در اینجا مدعای دیگری مطرح است و آن اینکه آیه‌ای در قرآن درباره رجم وجود داشته که در نسخه فعلی قرآن نیامده است. این مدعا را نیز در مباحث بعدی پی می‌گیریم.‌

ج) رجم در سنت پیامبر(ص)‌
چنان که گفته شد، رجم مستند قرآنی ندارد و فرقه‌های اسلامی نیز رجم را نه به استناد قرآن، بلکه به استناد سنت پیامبر اثبات کرده‌اند.5 در این مقال آنچه را از سنت پیامبر به عنوان مثبت رجم مورد استناد قرار گرفته است، بررسی می‌کنیم.‌
در یک نگاه می‌توان آنچه را به سنت پیامبر مربوط می‌شود، به دو دسته تقسیم کرد: آنجا که در این باره حکمی‌امری و صریح به پیامبر مستند است، و جایی که پیامبر در یک دعوا یا مورد خاص به این مجازات حکم کرده است. به عبارت دیگر، جایی که پیامبر «قانون» وضع می‌کند، و جایی که از حکم او یک «رویه قضایی» استنباط می‌شود.‌

1-‌پیامبر(ص) قانون گذار رجم؟‌
تنها در یک روایت وضع مجازات رجم به پیامبر نسبت داده شده است: «عن عباده بن الصامت قال: قال رسول الله (ص): خذوا عنی، خذوا عنی، فقد جعل الله لهن سبیلا، البکر بالبکر جلد مائه و نفی سنه، و الثیب بالثیب جلد مائه و الرجم.6»‌
این روایت اشارت است به وعده‌ای که خداوند در آیه 15 سوره نساء به جعل سبیل داده است. مفهوم حدیث این است که خداوند این راه را پیش پای زانیان نهاده است: زنای بکر با بکر صد تازیانه و تبعید به مدت یک سال، و زنای ثیب با ثیب صد تازیانه و رجم. درباره این حدیث چند نکته قابل ذکر است: ‌اولا عباده بن صامت در بیشتر نقلها تنها راوی این حدیث است، و بعید است که حکمی چنین مهم را هیچ شخص دیگری نشنیده باشد یا روایت نکرده باشد؛ افزون بر اینکه عباده بن صامت دست کم در میان شیعیان فردی ثقه نیست. وی از انصار معاویه بود که تا آخر عمر در شام ماند.7‌ ثانیا جمع بین تازیانه و تبعید در مورد زانیان غیرمحصن، و جمع تازیانه و رجم برای زانیان محصن قولی شاذ است که در فقه شیعه طرفدار چندانی ندارد. در میان فقیهان اهل تسنن نیز این مسئله بحث برانگیز است. برای مثال، ابوحنیفه به این دلیل که تغریب (تبعید) در آیه نور ذکر نشده است، آن را نمی‌پذیرد، زیرا لازمه آن این است که خبر واحد ناسخ نص قرآن باشد.8 در جمع بین رجم و تازیانه این مسئله آشکارتر است، چرا که قاطبه فقهای سنی و شیعه چنین حکمی را نپذیرفته ‌اند، و حتی اگر نخواسته ‌اند اصل حدیث را زیر سوال ببرند، آن را منسوخ قلمداد کرده ‌اند.9‌
ثالثا این حدیث با سایر روایات، که بین رجم و تازیانه، و تازیانه و تبعید جمع نکرده ‌اند، تعارض دارد.‌از این رو، نمی‌توان حدیث عباده را به عنوان سندی محکم در اثبات رجم قلمداد کرد.‌

2-‌ رویه قضایی پیامبر(ص)‌
به جز حدیث پیش گفته، روایاتی چند حاکی از آن است که پیامبر در زمان حکومت خود در مدینه حکم رجم را جاری کرده است. این روایات را بر دو دسته تقسیم می‌کنیم.‌
اول: مواردی که مستند آنها شهادت است. آنچه از سنت پیامبر در اینجا مورد استناد قرار گرفته تنها یک واقعه است که در کتب تفسیری و فقهی نقل شده است، و آیه 41 سوره مائده را نیز در ارتباط با آن شمرده‌‌اند. تفصیل واقعه را در کتب تفسیری نقل کرده‌اند و در اینجا به اختصار به آن اشاره می‌شود: در سال چهارم هجری، دو مرد و زن از اشراف یهودی که همسردار بودند، در خیبر زنا کردند و چون یهود به دلیل جایگاه این افراد، نمی‌خواستند حکم رجم را- که بر اساس تورات مجازات ایشان بود- درباره آنان جاری کنند، به این‌امید که در اسلام حکمی آسان‌تر وجود داشته باشد، داوری را به نزد پیامبر آوردند. پیامبر بر حکم رجم صحه گذاشت و نهایتا آن دو را رجم کرد.‌
در این روایت سخنی از چگونگی اثبات این جرم نیست، ولی از فحوای کلام بر می‌آید که به یقین اثبات آن مستند به اقرار زانیان نیست، و لاجرم باید از طریق شهادت به اثبات رسیده باشد. نکته‌ای که هست اینکه علی‌القاعده شاهدان این واقعه نیز یهودی بوده‌‌اند (چون ایشان دعوی را به نزد پیامبر آورده ‌اند و به ناگزیر ایشان هم در مورد آن شهادت داده‌‌اند)، و بی‌گمان این بحث مطرح می‌شود که با توجه به اینکه شاهدان باید مسلمان باشند- چنان که پیشتر گفتیم - آیا شهادت اهل کتاب در این باره پذیرفته است یا خیر؟ ‌
اگر انگشت روی این نکته - که البته نکته ظریفی نیز هست - نگذاریم، به اصل دیگری می‌رسیم که پیامبر بارها در اقوال و افعال خود بر آن صحه گذاشته است، و آن اینکه درباره اهل کتاب بر اساس کتاب ایشان داوری کرده است. مدعای ما این است که در این مورد پیامبر درباره یهودیان مطابق تورات قضاوت کرده است، و این ‌امری است که هم با سیره پیامبر و هم با مبنای عقل و نیز اصول فقهی اسلامی کاملا سازگار است. از این رو، از این مورد خاص نمی‌توان یک حکم اسلامی را استنباط کرد.‌
بر این مدعا می‌توان شاهد ظریفی اقامه کرد: چنان که در ذیل آیه 15 نساء در بحث از «نسائکم» ذکر شد، بسیاری از مفسران، مجازات مذکور در آیه را ناظر به زنان مسلمان می‌دانند.11 حال به فرض که بپذیریم سنت پیامبر ناسخ حکم حبس ابد مذکور در آیه 15 سوره نساء است آیا لازمه‌اش این است که بپذیریم موضوع حکم یعنی زنان مومنه نیز تغییر کرده، و حکم شامل کلیه زنان می‌شود؟
آنچه طرفداران حکم رجم مدعی ‌اند این است که حکم حبس ابد با حکم رجم منسوخ شده است.‌اما اینکه موضوع مجازات حبس ابد که زنان مومنه بودند نیز تغییر یافته باشد و همه زنان، چه مسلمان و چه غیرمسلمان مشمول حکم رجم شوند، این ‌امر دلیل می‌خواهد، و از این حدیث و احادیث دیگر چنین دلیلی به دست نمی‌آید.‌
این شاهدی بر این مدعاست که در این مورد خاص، پیامبر مجرمان را نه به عنوان یک حکم اسلامی، بلکه بر اساس دیانت آسمانی خود آنها- یعنی یهودیت - رجم کرده است، زیرا حکم رجم - بر فرض پذیرش - حکمی اسلامی است که علی القاعده فقط در مورد زنان مسلمان اجرا می‌شود.‌
دوم: مواردی که مستند آنها اقرار است. این دسته از دعاوی یک نمونه بارز دارد که به شکل‌ها و عبارات گوناگون در جوامع حدیثی شیعه و سنی نقل شده است. این جریان که به داستان «ماعز» معروف است، راجع به فردی است که نزد پیامبر به زنای خود اقرار می‌کند. خلاصه داستان چنین است که مردی به نام ماعز به نزد پیامبر آمد و گفت: «زنا کرده‌ام، مرا پاک گردان.» رسول خدا(ص) او را گفت: «برو توبه کن، و از خدا‌ آمرزش بخواه.» رفت و پس از مدتی بازگشت و باز گفت: «زنا کرده‌ام، مرا پاک گردان.» رسول خدا(ص) باز‌امر به توبه کرد. تا چهار بار رفت و آمد. آنگاه پس از بار چهارم، پیامبر به او گفت: «تو دیوانه‌ای؟» گفت: «نه.» پیامبر از اصحاب درباره دیوانگی و مستی وی سوال کرد. گفتند: «مست و دیوانه نیست.» پیامبر پرسید: «در حال زنا محصن بودی؟» گفت: «آری.» حضرت فرمود تا او را رجم کردند.12‌ این حدیث دارای مشکلات فراوانی است و برخی از فقها بر بعضی از روایات آن گاهی تا 18 اشکال شماره کرده‌‌اند،13 که در اینجا از بیان آنها درمی‌گذریم. در اینجا با صرف نظر از مشکلاتی که در سند این روایات است، و نیز گذشته از شکل‌های گاه متعارض نقل آن، که می‌تو‌اند مطابق ادله فقهی مسقط اعتبار همه شکل‌های آن باشد، فقط به یک مشکل اساسی در این حدیث اشاره می‌کنیم: بر اساس مسلمات فقه مذاهب مختلف اسلامی، توبه پیش از اقامه شهادت مسقط حد است.14 حال پرسش این است که چه توبه‌ای از حال نزار و پریشان چنین گناهکاری بالاتر است؟ مگر توبه چه معنایی دارد؟ وقتی گناهکاری با این حال پشیمانی و ‌اندوه نزد پیامبر می‌آید و با عجز و لابه از وی می‌خواهد حکم خدا را درباره وی اجرا کند، آیا هیچ انگیزه‌ای جز پشیمانی و ندامت و توبه از کردار خویش دارد؟ مگر منظور از توبه، همین پشیمانی از ارتکاب عمل و بازگشت به سوی خدا نیست؟ چه توبه‌ای از این بالاتر و صادقانه‌تر؟ همین که شخصی بی‌آنکه هیچ شاهدی بر گناه او باشد، خود صادقانه به نزد پیامبر می‌آید و به گناهش اعتراف می‌کند، نشانه گویایی از توبه او نیست؟ پس چرا پیامبر وی را سنگسار می‌کند؟
این تنها مشکل کوچکی از مشکلات عدیده این حدیث است، و البته همین یک مشکل کافی است که این حدیث را که به خودی خود متزلزل است، متزلزل‌تر کند.‌
از برخی از شکل‌های نقل این حدیث برمی‌آید که پیامبر به راحتی حکم به رجم کرده است. آیا این با آن همه سخت‌گیری در اثبات و اجرای حد الهی، که همان طور که جزیری می‌گوید، عملا هیچ راه اثباتی برای چنین جرایمی نمی‌ماند یا دست کم اثبات آن بسیار مشکل است،15 سازگار است؟‌ دشواری‌ امر از اینجا روشن می‌شود که چهار مرد مسلمان باید هم زمان به نحوی دقیق عمل دخول را ببینند و با هم در دادگاه شهادت دهند. جالب آنکه اگر سه شاهد عادل جامع الشرایط به چنین‌امری شهادت دهند و نفر چهارم شهادت ندهد، با آنکه شهادت ایشان برای هر انسانی علم آور است، باید حد قذف بخورند.16 و جالب‌تر آنکه صاحب «جواهر» در مبحث نکاح می‌گوید: نگاه کردن به عورت زناکاران حتی برای ادای شهادت در دادگاه حرام است.17 مفهوم این عبارت چیست؟ از یک سو، شاهدان آنگاه می‌توانند در دادگاه شهادت دهند، که عمل مقاربت را به نحوی دقیق و کامل دیده باشند، و این با نگاه اتفاقی میسور نیست، و از سوی دیگر نگاه عمدی و مستمر آنها حتی برای ادای شهادت حرام است، و ارتکاب فعل حرام مسقط عدالت است؛ پس چنین فردی صلاحیت شهادت را ندارد!‌
فقط یک راه برای اثبات می‌ماند و آن هم «اقرار» است؛‌اما اقرار هم مبین تعارض و تناقض شگرفی است. اقرار گناهکار چه دلیل و انگیزه‌ای جز پشیمانی و ندامت وی می‌تو‌اند داشته باشد؟ آیا توبه جز این است؟‌اینها همه شواهد و قرائنی است که باید به روایاتی که دال بر اجرای حد رجم به دست پیامبرند، با دیده تردید نگریست.‌

ادامه دارد...

ول‌حجابی

این روزها «شُل‌حجابی» رفته‌رفته جایش را داده است به ول‌حجابی؛ هم از سوی آنانی که حجابی یله و رها دارند و هم آن‌هایی که متولیان امورات مملکت‌داری‌اند.

مخاطب این نوشته، اولی‌ها نیستند و قرار نیست دکان نصیحت و وصیت باز شود برای هدایت آن‌ها. هر چند بسیاری‌شان به سبب رفتار گروه دوم، در این ورطه افتاده‌اند و حواسشان به رفتارها و اقداماتشان نیست و اتفاقاً این کارگزاران اجرایی‌اند که سهم بزرگی در بهشت و جهنم مردم دارند. گروه دومی که قرار بوده برای فکر و علم و فرهنگ و پیش‌رفت ایران کار کنند و کارشان هم راست و ریس‌کردن همین مقولات است، اما پرسش این‌جاست که چرا کاری نمی‌کنند؟ یک عده‌شان معتقدند که حجاب مساله‌ای دم‌دستی است و بی‌اهمیت (و در این طرز تلقی، طرفداران یک‌سانی در میان جریان‌های سیاسی دارد) و لازم نیست که آن‌را بزرگ کرد. برخی‌هاشان می‌گویند که مردم چون در فشارند و گرفتار (و معلوم نیست که ریشه این گرفتاری را به کجای تاریخ و سیاست و اقتصاد وصل می‌کنند)، پس بهتر است بی‌خیال حجاب و پوشش و امثالهم شد تا مبادا این امر، موجبات نارضایتی عمومی را پدید آورد. گروه دیگری‌شان هم معتقد به «کار اساسی»‌اند؛ یعنی یک اقدام بنیانی و گسترده که در عرض چندماه، به بحران مذکور پایان دهد و یک جامعه آرمانی و ایده‌آل را یک‌شبه متولد کند. نتیجه این گرایش‌ها در میان سیاست‌گذاران (که ممکن است تعدادش بیش‌تر از این سه مورد هم باشد)، اولش بی‌‌عملی است و آخرش هم انفعال و درماندگی. چیزی که بدان گفته‌ایم «ول‌حجابی».

رواج ول‌حجابی، پیامد‌های گسترده‌ای دارد؛‌ یکیش ناتوانی از دخالت‌دادن حاکمیت در نظارت بر حوزه عریض و طویل سبک زندگی است؛ یعنی تحقق حرف آن‌هایی که جهان‌مدرن را قبله آمال می‌دانند و آن‌چه را که امروزه در بلاد فرنگ رخ‌داده را اوج تمدن؛ آن‌ّها بی‌توجه به تاریخ‌چه این تحولات فکر می‌کنند که اگر بسط ید و امکانات و ثروتی وجود داشته، اولش رهاسازی عمومی بوده و نه جهاد ملی برای کشورسازی (بماند که این حرف‌ها چه ایده سست و ضعیفی است و نه تحولات تاریخی از آن پشتیبانی می‌کند و نه تدبیر). ناتوانی حاکمیت، به متزلزل‌شدن ابعاد قدرت ملی‌اش می‌انجامد و اگر احیاناً این فرآیند در اتفاقات سیاسی بین‌المللی (نظیر آن‌چه در این ماه‌ها رخ داده) پیوند بخورد، کاهش اقتدار می‌تواند زمینه‌ساز نفوذ و دست‌درازی خارجی (اعم از ارتجاع عربی و جاهلیت غربی) باشد.

در حوزه داخلی نیز، ول‌حجابی منجر به بروز شکاف‌های خانوادگی و انحراف‌های تربیتی می‌شود و هم نتایج آنی دارد (بالارفتن طلاق) و هم آتی (شکل‌دهی به نسلی بی‌حیا). غیر از پی‌آمد ناتوانی حاکمیتی، چون در تحلیل چرخه‌ای فرهنگ همه لایه‌های آن در رابطه با یکد‌یگر قرار دارند، نابه‌سامانی پوششی، همانند راه‌رفتن مورچه‌ای روی سنگ‌سیاه در شب تاریک، می‌تواند آرام‌آرام دیگر لایه‌های عقیدتی و ارزشی فرد را به دگردیسی وادار کند و نیمه سفید ذهن او را ببلعد. در واقع، از آن‌جا که افعال انسانی دارای آثاری وضعی غیرآشکار است، این امر اولین و بالاترین تاثیرات را، روی خود افراد برجا می‌گذارد و اثبات این بحث، نیازمند تأمل در یافته‌های فیزیولوژیکی نیز نیست و به راحتی می‌شود در مقایسه تیپ‌های مختلف اجتماعی و تطورات آن‌ها، ابعاد این مساله را دریافت.

حالا در شرایط فراگیرشدن ول‌حجابی از نوع دوم، آیا دریچه‌ای هم برای کاهش‌دادن آلام این پدیده هست یا نه؟ دریچه‌ای که باید مبتنی بر اقدامات پیشین، تفاوت‌ سلایق و نگرش‌های دستگاه‌های حاکمیتی (دولت، قوه قضاییه، ناجا و...)، هنجارهای ملی و... باشد و از لابه‌لای آن، راهبردهایی سربرآورد که به این انفعال فراگیر پایان دهد. این راه چاره‌ها متعددند و بهترینشان اخذ رویکردی تلفیقی است؛ محول‌کردن حل مشکل به مقوله مبهم «فرهنگ‌سازی» یا تحدید آن به واکنش‌ها و برخوردهای مقطعی، هم به اصل استدلال حجاب‌داری ضربه می‌زند و هم زمینه اقداماتی بعدی را مسدود می‌سازد و البته کاهش‌دادن دامنه‌های ول‌حجابی، صرفاً نیازمند عزم ملی نیست و مسوولیت از تک‌تک دست‌اندرکاران دخیل سلب نمی‌شود.

چرا سوره برائت فاقد بسم الله است؟!

سوره برائت در میان همه سوره‏های قرآن این وضع استثنایی را دارد که فاقد (بسم الله) است، (بسم الله) در اول این سوره نیست. حالا چرا این سوره فاقد (بسم الله) است؟ آیا این سوره یک سوره مستقل است و یا دنباله سوره انفال است و سوره جداگانه‏ای نیست و از این جهت (بسم الله) ندارد، زیرا در احادیث وارد شده که وقتی آیات قرآن نازل میشد، مسلمین، این مطلب را که آیا یک سوره تمام شده است و سوره دیگری است یا دنباله سوره پیشین است، با (بسم الله الرحمن الرحیم) می‏فهمیدند یعنی اگر وقتی که آیه نازل میشد، با (بسم الله الرحمن الرحیم) شروع می‏شد، این امر علامت این بود که این آیات یک سوره مستقل است. پس بعضی‏ها می‏گویند (برائت) از این جهت (بسم الله) ندارد که سوره مستقلی نیست، و بعضی دیگر می‏گویند علت این که (بسم الله) ندارد این نیست بلکه این آیات، سوره مستقلی است لیکن چون این سوره، سوره اعلام خشم و اعلام غضب است و (بسم الله) آیه رحمت است، از این جهت (بسم الله) در اول سوره نیامده است.
در این سوره ما به مسائل زیادی برمی‏خوریم که این مسائل بیشتر در اطراف دو سه مطلب است: یکی درباره روابط مسلمانان با مشرکان. مشرک یعنی کسی که در پرستشهای رسمی غیر خدا را پرستش می‏کند مثل همان بت پرستهای عربستان یاستاره پرستان یا خورشید پرستان یا انسان پرستها، یا آتش پرستها که در دنیا بوده‏اند، و واقعاً انسان یا ستاره یا آتش یا خورشید و یا دریا را پرستش می‏کرده‏اند. مشرکین از نظر قرآن با سایر غیر مسلمانان یعنی افراد موحد و خداپرست مخصوصاً آنها که به یکی از ادیان آسمانی که ریشه‏ای دارد معتقدند حسابشان فرق می‏کند.
(مشرک) از نظر روابط مسلمان با غیرمسلمان یک وضعی دارد و غیر مشرک که در قرآن آنها را اهل کتاب می‏گویند وضع دیگری دارد که بعدان شاء اللّه در همین سوره توضیح خواهیم داد. پس یک قسمت از بحث‏مربوط به مشرکین است و ابتدا هم از مشرکین شروع می‏شود، قسمتی از آیات این سوره مربوط به اهل کتاب است، غیر مسلمانانی که خود را پیرو یکی از کتابهای آسمانی سابق می‏دانند یعنی یهودیها و مسیحیها و حتی مجوسیها. یک قسمت از سوره بحث درباره منافقان است. درباره منافقان هم در این سوره زیاد بحث شده است. منافقان یعنی کسانی که متظاهر به اسلامند ولی در قلبشان و در عمق روحشان مسلمانان نیستند، کافرند، غیر مسلمانند، و در نتیجه مردمی هستند دو چهره: یک چهرشان جهره مسلمانی و چهره دیگرشان چهره کفر است وقتی با مسلمانان می‏نشینند اظهار مسلمانی می‏کنند و عمل مسلمانی انجام میدهند، و وقتی با کافران می‏نشینند مانند آنها هستند و خودشان را از آنها به حساب می‏آورند. آیات اول این سوره تا نزدیک چهل آیه مربوط به مشرکین است.

تاریخچه نبرد مسلمین و کفار قریش

اینجا یک تاریخچه‏ای هست که ما باید متوجه آن باشیم تا اینکه مفهوم سوره برائت برایمان روشن بشود: 
می‏دانیم که اسلام دین توحید است و برای هیچ مسئله‏ای به اندازه توحید یعنی خدای یگانه را پرستش کردن و غیر او راپرستش نکردن اهمیت قائل نیست و نسبت به هیچ مسئله‏ای به اندازه این مسئله حساسیت ندارد. مردم قریش که در مکه بودند مشرک بودند. این بود که یک نبرد پی‏گیری میان پیغمبر اکرم و مردم قریش که همان قبیله رسول اکرم بودند در گرفت. سیزده سال پیغمبراکرم در مکه بودند. بعد آمدند مدینه و در مدینه بود که مسلمین قوت و قدرتی پیدا کردند جنگ بدر و جنگ احد و جنگ خندق و چند جنگ کوچک دیگر میان مسلمین که در مدینه بودند با مشرکین قریش که در مکه بودند در گرفت. در جنگ بدر مسلمانها فتح خیلی بزرگی نمودند. در احد بر عکس شکست خوردند یعنی اول پیروز شدند ولی بعد در اثر یک اشتباه شکست خوردند و بعد دو مرتبه خودشان را جمع و جور کردند. پای هم مسلمین در احد شکست خوردند. در خندق باز مسلمین فاتح شدند.
بعد جریان حدیبیه پیش آمد که در جلسه قبل عرض کردم: ایام حج و ماههای حرام بود و همه مردم مجاز بودند برای انجام عمل حج بروند به سوی کعبه. و طبق قانون جاهلیت، قریش باید به دشمنان خودشان هم اجازه بدهند ولی به پیغمبر و مسلمین اجازه ندادند. پیغمبر از نزدیک مکه برگشت در حالی که قرارداد صلحی باقریش امضاء کرده بود. این قرارداد، بعد، از طرف قریش نقض شد و چون نقض شد از طرف مسلمین هم دیگر نقض شده بود. جریان حدیبیه در سال ششم هجری است. در سال هشتم هجرت، پیغمبر اکرم مکه را فتح کرد، فتحی بدون خونریزی. فتح مکه برای مسلمین یک موفقیت بسیار عظیم بود چون اهمیت آن تنها از جنبه نظامی نبود، از جنبه معنوی بیشتر بود تا جنبه نظامی. مکه ام القراء عرب و مرکز عربستان بود. قهراً قسمتهای دیگر تابع مکه بود و به علاوه یک اهمیتی بعد از قضیه عام الفیل و ابرهه که حمله برد به مکه و شکست خورد پیدا کرده بود. بعد از این قضیه این فکر برای همه مردم عرب پیدا شده بود که این سرزمین تحت حفظ و حراست خداوند است و هیچ جباری بر این شهر مسلط نخواهد شد. وقتی پیغمبر اکرم به آن سهولت آمد مکه را فتح کرد گفتند پس این امر دلیل بر آن است که او بر حق است و خدا راضی است. به هر حال این فتح خیلی برای مسلمین اهمیت داشت. مسلمین وارد مکه شدند. مشرکین هم در مکه بودند. تدریجا از قریش هم خیلی مسلمان شده بودند. 
یک جامعه دوگانه‏ای در مکه به وجود آمده بود، نیمی مسلمان و نیمی مشرک. حاکم مکه از طرف پیغمبر اکرم معین شده بود یعنی مشرکین و مسلمین تحت حکومت اسلامی زندگی می‏کردند. بعد از فتح مکه مسلمین و مشرکین با هم حج کردند با تفاوتی که میان حج مشرکین و حج مسلمین وجود داشت. آنها آداب خاصی داشتند که اسلام آنها را نسخ کرد. گفتیم حج یک سنت ابراهیمی است که کفار قریش در آن تحریفهای زیادی کرده بودند. اسلام با آن تحریفها مبارزه کرد. پس یک سال هم به این وضع باقی بود.

ابلاغ سوره برائت به مشرکین توسط علی علیه السلام

سال نهم هجری شد. در این سال پیغمبر اکرم در ابتدا به ابوبکر ماموریت داد که از مدینه برود به مکه و سمت امیرالحاجی مسلمین را داشته باشد، ولی هنوز از مدینه چندان دور نشده بود ** بعضی نوشته‏اند در (ذوالحلیفه) در حدود مسجد شجره که فاصله آن تا مدینه تقریبا یک فرسخ است، و بعضی نوشته‏اند در جایی بنام (عرج)، که همان نزدیکیها است *** که جبرئیل بر رسول اکرم نازل شد (این را شیعه و سنی نقل کرده‏اند) و دستور داد پیغمبر، علی (ع) را ماموریت بدهد برای امارت حجاج و برای ابلاغ سوره برائت. این سوره اعلام خیلی صریح و قاطعی است به عموم مشرکین به استثنای مشرکینی که با مسلمین هم پیمان‏اند و پیمانشان هم مدتدار است و برخلاف پیمان هم رفتار نکرده‏اند، مشرکینی که با مسلمین یا پیمان ندارند یا اگر پیمان دارند برخلاف پیمان خودشان رفتار کرده‏اند و قهراً پیمانشان نقض شده است. اعلام سوره برائت این است که علی (ع) بیاید در مراسم حج در روز عید قربان که مسلمین و مشرکین همه جمع هستند، به همه مشرکین اعلام کند که از حالا تا مدت چهار ماه شما مهلت دارید و آزاد هستید هر تصمیمی که میخواهید بگیرید. اگر اسلام اختیار کردید یا از این سرزمین مهاجرت کردید، که هیچ، والا شما نمی‏توانید در حالی که مشرک هستید در اینجا بمانید. ما دستور داریم شما را قلع و قمع کنیم به کشتن، به اسیر کردن، به زندان انداختن و به هر شکل دیگری. در تمام این چهار ماه کسی متعرض شما نمی‏شود. این چهار ماه مهلت است که شما درباره خودتان فکر بکنید.
این سوره با کلمه (برائه) ** مصطلح است: برائت از دین. وقتی که مدیون دینش را می‏پردازد و یاد این دین را می‏بخشد، می‏گویند برائت ذمه پیداکرده یعنی دیگر تعهدی از نظر دین ندارد*** شروع می‏شود (برائه من اللّه و رسوله الا الذین عاهدتم من المشرکین). اعلام عدم تعهد است از طرف خدا و از طرف پیغمبر خدا در مقابل مردم مشرک و در آیات بعد تصریح می‏کند همان مردم مشرکی که شما قبلاً با آنها پیمان بسته‏اید و آنها نقض پیمان کرده‏اند. 
علی (ع) آمد در مراسم حج شرکت کرد. اول در خود مکه این عدم تعهد را اعلام کرد، ظاهراً (تردید از من است در روز هشتم که حجاج حرکت می‏کنند به طرف عرفات ** والان هم که با اتومبیل می‏روند باز هم شب روز هشتم حرکت می‏کنند . البته وقوف در عرفات از روز نهم واجب است تا غروب، و برای اینکه کار آسان بشود، روز هشتم حرکت می‏کنند. قدیم که با مال یا پیاده میرفتند، به طریق اولی روز هشتم حرکت میکردند و مستحب هم این است که روز هشتم، حجاج حرکت کنند از راه منا بروند به عرفات، شب را در منا بمانند، روز بروند عرفات، وقوف عرفات را انجام بدهند و برای شب برگردند به مشعر و روز بعدهم برگردند به منا. ولی اکنون این مستحب عمل نمی‏شود یعنی کثرت حجاج و وسائل نقلیه اجازه دهد که حجاج وقتی که می‏خواهند شب نهم بروند از راه منا بروند، از راه طائف می‏روند به عرفات و شب بعد برمیگردند به منا.*** در یک مجمع عمومی در مسجد الحرام سوره برائت را به مشرکین اعلام کرد ولی برای اینکه اعلام به همه برسفد و کسی نباشد که بی خبر بماند، وقتی که رفتند به عرفات و بعد هم به منا، در مواقع مختلف، در اجتماعات مختلف هی می‏ایستاد و بلند اعلام میکرد و این اعلام خد است و رسول را با فریاد به مردم ابلاغ می‏نمود. نتیجه این بود که ایها الناس ! امسال آخرین سالی است که مشرکین با مسلمین حج می‏کنند. دیگر از سال آینده هیچ مشرکی حق حج کردن ندارد و هیچ زنی حق ندارد لخت و عریان طواف کند.

اسرائیل؛ بزرگترین بازار برده‌داری جنسی در جهان

 به گزارش جنبش مقابله با رسانه‌های بیگانه، امپراتوری دروغ: با آنکه رژیم صهیونیستی همواره در مجامع بین‌المللی و همراه با مظلوم‌نمایی خود را یکی از حامیان حقوق‌بشر و حقوق‌زنان معرفی می‌کند، اما زنان برای فروش در ویترین فروشگاه‌های زنجیره‌ای اسراییل به معرض نمایش گذاشته می‌شوند.

در سالهای اخیر به‌طور مکرر پیش آمده، زنانی که از کشورهای مختلف با وعده پیدا کردن شعل به اسرائیل قاچاق شده‌اند، با برچسب قیمت برای تن‌فروشی در ویترین به نمایش گذاشته می‌شوند. هر ساله ده‌ها هزار نفر از دختران کشورهای مختلف بخصوص شرق اروپا با وعده کار به سرزمین‌های اشغالی برده می‌شوند، اما در انتها به عنوان روسپی به خدمت صهیونیست‌ها درمی‌آیند.

این زنان و دختران معمولاً در آپارتمان‌هایی نگهداری می‌شوند که درب‌های آن قفل و پنجره‌ها دارای حفاظهای فلزی است، تا از فرار آنها جلوگیری شود.

در ویترین‌های برخی فروشگاه‌های مرکز شهور تل‌اویو پایتخت اسرائیل و دیگر شهرهای این رژیم، زنان جوان با حالتی زننده درحالیکه بر روی آنها اتیکت قیمت نصب شده، در ویترین به نمایش گذاشته می‌شوند که نظر هر عابر پیاده‌ای را به خود جلب می‌کنند. بر روی اتیکت هر یک از زنان، سن، وزن، اندازه و کشور محل تولد آنها درج شده است.

در این فروشگاه، تابلوهایی نصب شده که بر روی آن نوشته شده “زنان برای فروش بر حسب سلیقه شخصی”، و زنان و مردان صهیونیست با پرداختی مبلغی ناچیز این زنان را به‌خدمت می‌گیرند.

بر اساس اعتقادات صهیونیست‌ها، بردگی انسان‌های دیگر نزد صهیونیست‌ها مشروع و قانونی است، زیرا حقی‌ست که از جانب خداوند به آنها اعطا شده است!

به اعتراف رسانه‌های اسرائیلی، کل سود سالانه به دست آمده از بردگانِ سفیدی که از سایر کشورهای جهان به ویژه اروپا و آمریکا به اسرائیل قاچاق شده‌اند به بیش از ۲ میلیارد دلار رسیده و بر این اساس رژیم صهیونیستی به بزرگترین بازار برده‌های جنسی در جهان تبدیل شده است.

با وجود جنایات گسترده در حق زنان و زیر پاگذاشته‌شدن حقوق‌زنان در سرزمین‌های اشغالی، اما هیچ‌یک از مراجع بین‌المللی در برابر نقض آشکار حقوق‌بشر در اسرائیل موضعی نمی‌گیرند.

کاسبان حقوق‌بشری ایرانیِ داخل و خارج کشور نیز با وجود آنکه در برابر هر اتفاقی در ایران بیانیه صادر کرده و به سیاه‌نمایی وضعیت کشورمان می‌پردازند، در قبال تضییع حقوق‌زنان در اسرائیل سکوت را ترجیه می‌دهند.

هجمه سلطنت‌طلب‌ها به فیلم «محمد (ص)»

پس از مدت‌ها انتظار، بالاخره اکران فیلم سینمایی «محمد رسول‌الله (ص)» از پنجشنبه ۵ شهریورماه ۱۳۹۴ در سراسر کشور آغاز شد.

این فیلم فاخر که به بررسی زندگی پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) از بدو تولد تا ۱۲ سالگی می‌پردازد، در روزهای نخست اکران خود با توجه بی‌سابقه مردم از اقشار مختلف مواجه شده، بطوری که فروش این فیلم سینمایی تنها در عرض ۳ روز به بیش از ۵۰۰ میلیون تومان رسیده است.

با وجود استقبال گسترده مردم ایران از فیلم سینمایی «محمد رسول‌الله (ص)»، اما بسیاری از رسانه‌های بیگانه و اپوزسیون با تمرکز و بزرگنمایی هزینه‌های این فیلم سینمایی فاخر، به دنبال تخریب آن هستند.

در بین اپوزسیون خارج‌نشین، عناصر سلطنت‌طلب بیشترین حملات و توهین‌ها را به فیلم سینمایی مذکور و دست‌اندرکارانش داشته‌اند. همچنین سلطنت‌طلب‌ها و هواداران رژیم پهلوی، از شدت خشم ناشی از موفقیت فیلم «محمد رسول‌الله (ص)»، توهین‌های بی‌شرمانه‌ای به ارزش‌های اسلامی و پیامبر اسلام (ص) روا داشتند.

در این میان، «امید شریفی دانا» از لیدرهای سلطنت‌طلب‌های سوئد، همچون رسانه‌های بیگانه، با حمله به فیلم سینمایی مذکور و «مجید مجیدی» کارگردان موفق این فیلم، در صفحه فیسبوکش نوشت: “بلاخره فیلم محمد […] به کارگردانی مجید مجیدی با هزینه‌ای نجومی و دست‌اندرکاران اروپایی در ۱۴۳ سینمای ایران اکران شد …”

این فعال فتنه سال ۸۸ که به بهانه عضویت در گروه‌های همجنسباز از دولت سوئد پناهندگی دریافت کرده، در ادامه با عصبانیت از اکران فیلم «محمد رسول‌الله (ص)» در افتتاحیه جشنواره فیلم مونترال کانادا، نوشت: “… مجیدی که برای عمل پروستات رهبرش … دوان‌دوان خودشو به بیمارستان رسانده بود، حالا با لابی‌های فراوان برای افتتاحیه جشنواره فیلم مونترال به کشور کانادا سفر کرد و جالبتر اینجاست که فیلمش به عنوان نخستین فیلم در جشنواره پخش خواهد شد …”

گفتنی است، این نخستین بار نیست که عناصر سلطنت‌طلب به ارزش‌های اسلامی، پیامبر اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) توهین می‌کنند، بلکه همچون این مورد، سلطنت‌طلب‌ها بارها دشمنی خود با اعتقادات مردم مسلمان ایران را نشان داده‌اند. هرچند که عناصر اپوزسیون خارج‌نشین که حیات خود را در توهین به ارزش‌های اسلامی و جمهوری اسلامی می‌دانند، کوچکتر از آن هستند که بتوانند چهره نورانی پیامبر اسلام (ص) را مخدوش کنند.

بانوی اول رژیم صهیونیستی کیست؟

ارا نتانیاهو از این دست زنان به شمار نمی رود.وی به خاطر خشونت، بی ادبی و تندخویی اش شناخته شده است.

" اسرائیل" عنوان عمومی کشوری مجعول در اراضی "فلسطین" است. بیش از همه از " اسرائیل" به رژیم غاصب صهیونیستی به پایتختی شهر "تل آویو" (Tel Aviv) تعبییر می شود.  
      

"تل آویو" (Tel Aviv)

این کشور جعلی، در ساحل شرقی دریای مدیترانه واقع شده و در شمال با لبنان، در شمال شرقی با سوریه، در شرق با اردن و در جنوب غربی با مصر مرز مشترک دارد. 
اسرائیل هم‌چنین در شرق با کرانه باختری رود اردن و در جنوب غربی با نوار غزه مجاورت دارد. 
      
     

کشور جعلی اسراییل (Israel)

زنان اسراییل:
از زمان برپایی رژیم اشغال گرقدس در سال 1948 میلادی، اسرائیل دختران و زنان را در زمینه های نظامی، سری و جاسوسی حتی از طریق مسائل جنسی جهت تحقق اهداف خود به  کار گرفته و هیچگاه تعداد دختران سرباز در هر واحد نظامی از 15 نفر کمتر نمی باشد. 

 

 
نکته قابل ذکر این که زنان مجرد باید به خدمت اعزام شوند و اسرائیل تنها دولت موجود در جهان است که نظام خدمت اجباری را برای زنان مقرر داشته است.

 
با توجه به شواهد به دست آمده زنان اسرائیلی  نقش قابل توجهی در  عرصه نظامی دارند. 

 
با توجه به این که زنان مسئولیت تربیت نسل آینده را دارند علی القاعده وارد نمودن آنان به عرصه نظامی تبعات خاص خود را در بر داشته و موجب می شود تا نسل یهود به طور غیر مستقیم تحت تاثیر آموزه های نظامی قرار گیرند. 

 

بانوی اول: 
در حال حاضر خانم "نتانیاهو" بانوی اول اسرائیل است.

 
عرصه تاثیر گذاری وی بیشتر از آن که مانند سایر بانوان اول منطقه در سطح فعالیت های فرهنگی مانند حمایت از آموزش و پرورش و بهداشت و... باشد، در لایه های سیاسی و مدیریتی کلان و عزل و نصب های نخست وزیری و کابینه این رژیم بوده است.

 
این امر اگر چه موجب نارضایتی احزاب سیاسی رژیم صهیونیستی شده است، اما از منظر بسیاری از اسرائیلی ها خانم "نتانیاهو"، موثرترین مشاور نخست وزیر قلمداد می شود.

 
بر این اساس خانم "نتانیاهو" حضور پرده نشین در عرصه سیاست را به حضور مستقیم در عرصه های مدیریتی خُرد و آموزشی و به عهده گرفتن مسئولیت های محوله سازمان ملل و سایر تجویزات این سازمان ترجیح داده است.

     
بررسی کلی:
رژیم غاصب صهیونیستی منطبق بر آموزه های یهود، زن را جنس دوم دانسته و بر استفاده ی حداکثری از ایشان برای تامین مقاصد خویش می باشد.

دلواپسی «رادیو فردا» برای انقراض نسل همنوعانش

سالهاست آمریکا به بهانه تروریسم در خاور میانه تروریسم واقعی را به نمایش گذاشته و هنوز چشم های کوری هست که نمی تواند بفهمد ماهیت این حیوان درنده چیست. به دنیال دوستی با آن حاضر است از تمام ارزش های اسلامی و انسانی خویش بگذرد.

سراسر خاور میانه تقریباً در آتش کشتار مسلمین می سوزد و این زبانه ها گاهی تا میانمار می رسد، اما هیچ انسان آزاده ای برخلاف تمامی مجامع دروغین حقوق بشر (از نوع آمریکایی) حتی یک اعتراض کوچک هم نمی کند.

رادیو فردا به عنوان رسانه رسمی سازمان جاسوسی آمریکا مدام این کشتارها را سانسور کرده و یا اگر بخواهد منعکس کند به بهانه هایی مانند حضور تروریسم و نقض حقوق بشر آن را موجه جلوه می دهد و مخاطبینی که غالباً توده عوام و بی بصیرت هستند از انجام هر نوع کاری در مقابل آن نه تنها مایوس می شوند بلکه گاهی به آمریکا حق هم می دهند.

رادیو فردا در مقابل کشتار بی رحمانه شاهزاده های آل سعود در یمن، داعشی های دست پرورده آنان در سوریه و عراق و القاعده (که در یمن اثبات نمود چگونه در خدمت آمریکاست و تظاهر می کند که با آن مشغول به جنگ است) کرور کرور مسلمانان را می کشند و با جسدشان عکس یادگاری می گیرند (همانطور که برخی حیوان صفت ها پس از شکار حیوان با آن عکس یادگاری می گیرند) سکوت مطلق است اما خود را باید به هر حال نگران نشان دهد تا مشخص باشد احساسات هم دارد. این احساسات وقتی یک طرف دنیا حق باشد و یک طرف باطل، ناگزیر است به سمت حیوانات روانه شود چرا که نمی توان در مقابل دشمن ارباب خود ایستاد! رادیو فردا در چندین خبر مختلف در سایت خود به اعلام نگرانی از وضع فیل و فسیل دایناسور و …می پردازد و با هیجان از قطعنامه سازمان ملل در برابر کشتار حیوانات می گوید! رادیو فردا می نویسد:

 

“مجمع عمومی سازمان ملل متحد در اقدامی بی‌سابقه، قطعنامه‌ای را تصویب کرد که هدف از آن تلاش بیشتر برای مقابله بین‌المللی با شکار غیرقانونی حیوانات است.
قطعنامه سازمان ملل که هشتم مرداد ماه تصویب شده، البته الزام‌آور نیست با این همه شاهدی بر نگرانی‌ها و مخالف‌های رو به رشد جهانی علیه شکار غیرقانونی در حیات وحش و نابودی حیواناتی‌ست که اکنون نیز در خطر انقراض قرار دارند. در این قطعنامه به طور مشخص نگرانی جهانی از افزایش مداوم کشتار کرگدن‌ها و نیز روند نگران‌کننده شکار فیل‌ها در آفریقا سخن به میان آمده است. به گفته سازمان ملل این گونه‌ها در مواردی به طور محلی و در مواردی در سطح بین‌المللی، در پی چنین شکارهایی، با خطر انقراض روبه‌رو شده‌اند.”

و در خبری دیگر آورده:

“گروهی از شهروندان از دولت آمریکا خواسته‌اند تا او را برای محاکمه به پلیس زیمباوه تحویل دهد. درخواستی با بیش از ۱۰۰ هزار امضا در این رابطه در مدت کوتاهی آماده شده است.”

آری درخواستی با ۱۰۰۰ امضا برای یک حیوان ولی حتی یک اعتراض هم برای انسانها وجود ندارد چون به گفته آمریکایی ها یک سرخپوست خوب، یک سرخپوست مرده است و حتما یک مسلمان خوب هم باید چنین وضعی داشته باشد.

                                                             جنایات یانکی های وحشی و گرفتن عکس یادگاری از جسد مقتولهایشان

گوشه ای دیگر از جنایات در میانمار

سلطنت‌طلب‌ها: «ربع پهلوی»دیکتاتوراست

همانطور که پیش‌بینی میشد، روز به روز بر اختلاف بین عناصر و گروه‌های مختلف سلطنت‌طلب و نزدیکان خاندان پهلوی افزوده می‌شود.

این گونه از اپوزسیون خارج‌نشین که شب و روز در حال درگیری و تخریب یکدیگر هستند و به هم رحم نمی‌کنند، مدعی تلاش برای آزادی مردم ایران هستند!

در جدیدترین نمونه درگیری بین عناصر سلطنت‌طلب و پادشاهی‌خواه، حضور «امید دانا» از رهبران سلطنت‌طلب‌های مقیم سوئد در برنامه‌ای از تلویزیون سلطنت‌طلب «اندیشه» با حواشی روبرو شد.

تلویزیون «اندیشه» در ماه‌های اخیر به‌سبب پخش‌کردن برنامه‌های تلویزیون «افق ایران» وابسته به «ربع پهلوی»، مورد حمایت آخرین بازمانده خاندان پهلوی قرار گرفته است. برخی از سلطنت‌طلب‌ها معتقدند ارتباط «ربع پهلوی» با تلویزیون «اندیشه» تنها در حد حمایت و همکاری نیست، بلکه وی بر این تلویزیون تسلط پیدا کرده و کسی بدون اجازه او نمی‌تواند در برنامه‌های تلویزیون مذکور حضور پیدا کند. به‌عبارت دیگر منتقدان «ربع پهلوی» معتقدند که او در واقع مالک تلویزیون «اندیشه» شده است.

«امید دانا» در برنامه‌ای از تلویزیون «اندیشه»

در این راستا، پس از حضور چند روز پیش «امید دانا» در برنامه «سلامی دوباره» تلویزیون سلطنت‌طلب «اندیشه»، حضور وی در این تلویزیون به مذاق مدیران «اندیشه» خوش نیامد و دستور دادند تا ویدئو این برنامه را از صفحه یوتیوب «اندیشه» حذف کنند. مدیران «اندیشه» حتی با صدور بیانیه‌ای از حضور «امید دانا» در برنامه‌ای از تلویزیون‌شان اعلام برائت کردند و ادعا نمودند که از موضوع خبر نداشتند.

پس از این اتفاق «امید دانا» که این روزها خود را هم‌تراز با «ربع پهلوی» می‌بیند (ببینید کار «ربع پهلوی» به کجا رسیده!)، به خشم آمد در یک بیانیه تصویری به مدیران تلویزیون «اندیشه» و «ربع پهلوی» شدیداً حمله کرد. «امید دانا» با اشاره به بیانیه مدیران «اندیشه»، گفت: “آقایان از بس هول‌شدند، بیانیه را به اسم تلویزیون افق‌ایران می‌خوانند و می‌گویند حرفهای امیددانا مورد قبول ما نیست …”

«امید دانا» همچنین با اشاره به بلاک‌شدنش در صفحه فیسبوک رسمی «ربع پهلوی»، برای اینکه به‌طور مستقیم خود را در برابر «ربع پهلوی» قرار ندهد، ادعا کرد که توسط «رضا پیرزاده» و «نازیلا گلستان» از اطرافیان «ربع پهلوی» بلاک شده، تا اینگونه به‌طور ضمنی القا کند که «ربع پهلوی» اختیاری از خود ندارد.

«امید شریفی دانا» اطرافیان «ربع پهلوی» و به‌طور ضمنی خود او را دیکتاتوری نامید که اگر روزی حکومت ایران به دستش بیفتد به کسی رحم نمی‌کند و اجازه اظهارنظر به آنها نمی‌دهد.

این سلطنت‌طلب مقیم سوئد، در ادامه ماجرای جمع‌آوری کمک‌های نقدی از سوی «ربع پهلوی» و اطرافیانش در بین سلطنت‌طلب‌های خارج‌نشین را دستمایه حمله با شاهزاده خودخوانده سلطنت‌طلب‌ها قرار داد و با لحنی تحقیرآمیز از جمع‌آوری تنها ۲۶ هزار دلار از سوی بازمانده پهلوی‌ها و اطرافیانش با وجود تبلیغات گسترده خبر داد و مدعی شد که اگر خودش می‌خواست این اقدام را انجام دهد، می‌توانست به‌راحتی ده‌ها برابر این مقدار پول را بدست بیاورد.

«امید دانا» با این سخن به صراحت مدعی شد که در بین سلطنت‌طلب‌ها از جایگاه بهتری نسبت به «ربع پهلوی» برخوردار است.

امید دانا

«امید دانا» با بیان اینکه «ربع پهلوی» به مخالفان پهلوی به راحتی اجازه می‌دهد علیه پدر و پدربزرگش سخن بگویند، اما او نمی‌تواند از «رضا شاه» و «محمدرضا شاه» حمایت کند، از این سخن نتیجه گرفت که افکار «ربع پهلوی» در سالهای اخیر تغییرات زیادی کرده و گویا به دیکتاتور بودن پدر و بدربزرگش اعتقاد دارد.

سخنان «امید دانا» با حمایت بسیاری از سلطنت‌طلب‌ها و حامیان دیروز پهلوی‌ها در فضای مجازی مواجه شد.

«امید شریفی دانا» که تا چند سال پیش خاطر‌خواه یکی از دختران «ربع پهلوی» بود، و شب و روز آرزو می‌کرد روزی داماد «ربع پهلوی» شود، اکنون به یکی از منتقدان و رقبای جدی بازمانده خاندان پهلوی تبدیل شده و حتی او را به چالش می‌کشد.