به تازگی مانتو هایی در بازار ایران دیده میشود که بسیار نازک و حالت تور و شیشه ای مانند است.از نظر پوششی حتی از ساپورت هم بدتر است و تمام اندام تقریبا مشخص است اما چرا و چگونه این مانتو های شیشه ای که خلاف فرهنگ ماست در بازار به فروش میرسد جای بسی تامل دارد.
کتاب، «چرا سیاست‌مداران دروغ می‌گویند؟» نوشته جان جی مرشایمر با ترجمه آرش فرزاد و محمد حیدری از سوی نشر فرزان روز منتشر شده است.این کتاب در قطع جیبی و 288 صفحه به چاپ رسیده است.در معرفی «چرا سیاست‌مداران دروغ می‌گویند؟» عنوان شده است: مرشایمر، استاد سرشناس دانشگاه شیکاگو، پس از چندین دهه فعالیت علمی در عرصه روابط بین‌الملل، در سال ۲۰۱۱ و در جدیدترین اثرش «چرا سیاست‌مداران دروغ می‌گویند؟» به بحث درباره موضوع بحث‌برانگیز دروغ در روابط بین‌الملل پرداخته است. وی در این کتاب انواع دروغ‌های سیاست‌مدارها را به چند دسته تقسیم میکند؛ همچنین نخستین تحلیل روش‌مند از دروغ را به عنوان ابزاری برای حکومت کردن، و علل، تکالیف و فواید احتمالی آن را ارائه میدهد. با تکیه به مثال‌های فراوان و پربار اضافه میکند که رهبران در بسیاری از مواقع به دلایل استراتژیک دروغ می‌گویند. مرشایمر با اشاره به هدف «ایجاد ترس» در برخی دروغ‌پراکنی‌ها به استراتژی «پنهان‌کاری» هم می‌پردازد. به عنوان مثال، پس از بحران موشکی کوبا «جان اف کندی»، رییس‌جمهوری وقت آمریکا، موافقتش با جمع‌آوری موشک‌های هسته‌یی امریکا از ترکیه در مقابل عقب‌نشینی موشکی شوروی از کوبا را نفی و در واقع پنهان میکند. در حقیقت کندی توافق لازم را با سران شوروی انجام داده بود، ولی آن را مخفی نگه داشت؛ زیرا معتقد بود با افشای آن پایگاه مردمی‌اش را در آمریکا و بین هم‌پیمان‌های اروپایی‌اش از دست خواهد داد.در ادامه می‌خوانیم: اگرچه مقوله دروغ در زندگی عموم به عنوان یک رفتار قابل نکوهش معرفی میشود، اما در عرصه سیاست بین‌المللی رفتاری پذیرفتنی است، زیرا گاهی دلایل استراتژیک خوبی برای رهبران وجود دارد تا به دیگر کشورها و حتا مردم‌شان دروغ بگویند. تلاش‌های غربی‌ها برای ارائه تصویری غیرواقعی از استالین، در بهار سال ۱۹۴۳ در معرض آزمایشی سخت قرار گرفت. در این برهه برای چرچیل و روزولت آشکار شد شوروی‌ها سه سال پیشتر یعنی در سال ۱۹۴۰، هزاران لهستانی را که اکثر آنها افسران ارتشی بودند، در جنگل کاتین، به قتل رساندند. یکی از سیاست‌مدارهای بریتانیایی در این زمان گفت، بدیهی است زمانی که ما به خاطر یک دلیل اخلاقی می‌جنگیم و قصد داریم با جنایت‌کارهای جنگی مقابله کنیم، آزاردهنده است که هم‌پیمان‌های ما در معرض اتهام‌هایی از این دست قرار می‌گیرند. کتاب از لحاظ تاریخی هم قابل توجه هست و مثال‌های متعددی از دروغ‌های متفاوت سیاست‌مدارها در طول تاریخ بازگفت میکند، که اکثر دروغ‌ها مورد توجه سیاست‌مداران آمریکایی و تاریخ اسراییل است! نتیجه‌گیری پایانی کتاب هم در نوع خود جنجالی است و به نوعی به سیاست نظامی و جنگ‌طلبی آمریکا و دروغ‌هایی در این نوع گوش‌زد میکند و چین را بزرگ‌ترین رقیب این کشور در سال‌های آینده معرفی میکند.
از ابتدای روی کار آمدن دولت روحانی برخی جریان‌های خاص در داخل و خارج از کشور با طرح مجدد مسئله فتنه گران در حصر، به دنبال عمومی سازی مطالبات خود در زمینه رفع حصر میرحسین موسوی و مهدی کروبی هستند. این جریان تلاش دارد رفع حصر را یک درخواست ملی و اجتماعی جلوه داده و از این طریق زمینه ناآرامی مجددی را فراهم آورد.
این در حالی است که میرحسین موسوی و مهدی کروبی بعد از نرسیدن به نتیجه دلخواه در انتخابات ریاست جمهوری و با عدم تمکین به قانون و روش های قانونیِ اعتراض، بستری برای سوء استفاده گروههای معاند و برانداز را ایجاد کردند؛ هشت‌ماه ناآرامی در کشور، کشته شدن چند تن از هموطنان در ناآرامی‌ها، ضربه وارد شدن به سرمایه اجتماعی، هزینه‌های مادی ناشی از آسیب به اموال عمومی، اخلال در روند مذاکرات و چانه‌زنی‌های دیپلماتیک و بواسطه‌ی آن تشدید تحریم‌های بین‌المللی حداقل آسیب‌هایی است که به واسطه این بی قانونی به مردم ایران وارد آمد.
پرسش1:
آیا برای وقایعی که در قرآن بیان شده مثلا طوفان نوح و یا شکافته شدن دریا توسط عصای حضرت موسی و یا ...، اثبات علمی وجود دارد؟ یا مثلا حضرت یوسف علیه السلام که به بیان قرآن روزگاری فرمانروای مصر بوده، آیا در تاریخ مصر باستان وجود دارد که در فلان تاریخ شخصی با مشخصات حضرت یوسف فرمانروا بوده یا خیر و یا مثلا علم زمین شناسی اکنون ثابت کرده که رود نیل در سالیان قدیم به دو قسمت شکافته شده بوده؟
پاسخ:
با سلام و درود
اثبات علمی قطعی که نه، ولی امارات و نشانه هایی از صحت آن ها، پیدا شده است.
البته کار تجربه و علم، اثبات قطعی نیست بلکه با تجمیع قرائن و شواهد، نظریه می دهد.
از اینرو در باره کشتی نوح و یا محل عبور بنی اسرائیل از دریا و نیز ماجرای یوسف و زمامداری مصر و ...، امارات و قرائنی پیدا شده و بر اساس آن ها احتمالاتی داده می شود.
به عنوان مثال برخی دانشمندان با توجه به همین قرائن و شواهد، مدعی شدند محل کشتی نوح و یا آثار آن را یافته اند.
هم چنین در مورد حضرت یوسف و زمامداری مصر و فرعون آن، نیز مدارکی نقل شده؛ البته ممکن است این فرعون، بر منطقه ای از مصر حکومت داشته نه بر تمام آن، ولی در هر صورت مدارکی بر صحت این ماجرا نقل شده است.
لذا برای هر کدام از این ها، اجمالا مدارکی به دست آمده است.
نکته:
بودن به دنبال اثبات علمی ادعاهای قرآن، صحیح و منطقی است ولی نمی توان ایمان به قرآن را بر آن استوار کرد.
اصلا ارزش و اساس ایمان، به همین اعتماد و باور داشتن است ـ ولو اثبات علمی هم نشده باشد.
«جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتی وَعَدَ الرَّحْمنُ عِبادَهُ بِالْغَیْبِ إِنَّهُ کانَ وَعْدُهُ مَأْتِیًّا»؛ وارد باغهایى جاودانى مى شوند که خداوند رحمان بندگانش را به آن وعده داده است هر چند آن را ندیده اند، مسلماً وعده خدا تحقق یافتنى است.(1)
پس از توحید و ایمان به نبوت پیامبر صلی الله علیه وآله، باور داشتن به قرآن و تعالیم آن، اساس ایمان است.
ایمان همین باور داشتن به اموری است که از طرف پیامبران الهی بیان شده و برای ما به اثبات علمی نرسیده است. پس از اثبات علمی، هر کسی صحت این ادعا را می پذیرد لذا دیگر ایمان آوردن، آن ارزش را ندارد.
البته عرض بنده کلی است و ناظر به شما نیست و مطمئنا شما هم پس از این ایمان، این سؤال را مطرح می کنید.
پرسش2:
بنده با اشخاصی کاملا ماتریالیست و صاحب نگرش علمی صرف، در ارتباط هستم و با آنها صحبت هایی پیرامون مسائل دینی دارم، آیا ادله علمی برای وقایع درون قرآن، موجود است که من بتوانم با استناد به آنها، گفته هایم را به آن اشخاص ثابت کنم یا خیر؟
پاسخ:
این راه جواب نمی دهد، زیرا علم و تجربه مربوط به عالم ماده است و با روش علمی نمی توان خدا را اثبات نمود.
تا روح نیاز در آن بیدار نشود و اعتماد بر خدا نداشته باشند، نمی توان نقل های قرآن را برای آن ها اثبات علمی نمود، زیرا اگر بنای پذیرش نداشته باشند، هر طور شده از پذیرش آن سر باز می زنند.
در قرآن به کسانی که که قصد ایمان آوردن ندارند و اصرار بر بی ایمانی دارند، چنین اشاره شده است:
«أَ فَلَمْ یَسیرُوا فِی الْأَرْضِ فَتَکُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ یَعْقِلُونَ بِها أَوْ آذانٌ یَسْمَعُونَ بِها فَإِنَّها لا تَعْمَى الْأَبْصارُ وَ لکِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتی فِی الصُّدُورِ»؛ آیا آنان در زمین سیر نکردند، تا دلهایى داشته باشند که حقیقت را با آن درک کنند یا گوشهاى شنوایى که با آن (نداى حق را) بشنوند؟! چرا که چشمهاى ظاهر نابینا نمى شود، بلکه دلهایى که در سینه هاست کور مى شود.(2)
آیه ای دیگر:
«وَ قالُوا قُلُوبُنا فی أَکِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونا إِلَیْهِ وَ فی آذانِنا وَقْرٌ وَ مِنْ بَیْنِنا وَ بَیْنِکَ حِجابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنا عامِلُونَ»؛ آنها گفتند: قلبهاى ما نسبت به آنچه ما را به آن دعوت مى کنى در پوشش هایى قرار گرفته و در گوشهاى ما سنگینى است، و میان ما و تو حجابى وجود دارد پس تو بدنبال عمل خود باش، ما هم براى خود عمل مى کنیم.(3)
آیه ای دیگر:
«وَ إِنِّی کُلَّما دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصابِعَهُمْ فی آذانِهِمْ وَ اسْتَغْشَوْا ثِیابَهُمْ وَ أَصَرُّوا وَ اسْتَکْبَرُوا اسْتِکْباراً»؛ و من هر زمان آنها را دعوت کردم که (ایمان بیاورند و) تو آنها را بیامرزى، انگشتان خویش را در گوشهایشان قرار داده و لباسهایشان را بر خود پیچیدند، و در مخالفت اصرار ورزیدند و به شدّت استکبار کردند.(4)
نکته: البته می توانید در آن ها ایجاد علاقه نموده تا مثلا از طریق آشنایی آن ها و پرداختن به علم فلسفه، بر آن ها تاثیر گذاشته شود.
پرسش3:
من در همین راه بودم و هیچ چیز نیافتم و هر چقدر بیشتر گشتم چیزهایی دیدم که خلافشان بطور علمی قابل اثبات است مثلا داستان آدم و حوا یا توضیحاتی که در قرآن درباره مورچه ها و زنبور عسل و ... است که امروزه می دانیم تماما غلط هستند.
پاسخ:
قرآن کلام الهی است و در آن اشتباه و خطا راه ندارد:
«وَ إِنَّهُ لَکِتابٌ عَزیزٌ لا یَأْتیهِ الْباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزیلٌ مِنْ حَکیمٍ حَمیدٍ»؛ و این کتابى است قطعاً شکست ناپذیر، که هیچ گونه باطلى، نه از پیش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمىآید چرا که از سوى خداوند حکیم و شایسته ستایش نازل شده است.(5)
قرآن کتاب هدایت است لذا قرار نیست مطالب این چنینی را بطور مبسوط بیان کند. هر کجا نیاز بوده و پیام هدایتی داشته، قرآن به حسب موارد، به این امور اشاره فرموده است.
مهم آن است که بیانات قرآن با ثابتات علمی تعارضی که ندارد هیچ، سازگاری هم دارد.
پرسش4:
اشخاصی که من با ایشان مراوده دارم دقیقا از قشر تحصیل کرده و نخبه جامعه هستند. بنده هم فقط از سر دلسوزی قصد آگاه سازی آنان را دارم. آنان به حدی از تفکر رسیده اند که منکر وجود خدا می باشند و به عبارت دیگر نفی متافیزیک می کنند.
پاسخ:
اثبات توحید و ایمان به غیب و ...، با ابزار تجربه و از راه علمی، قابل اثبات نیست.
افزون بر این که علم و دانش فقط آن چیزی نیست که از طریق تجربه (علم تجربی) به دست می آید. بلکه شهود، وحی بعد از ایمان، و نقل هم می تواند برای انسان ایجاد علم کند.
البته اگر کسی قصد ایمان آوردن نداشته باشد، نمی توان برای او کاری کرد: «إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَ خَشِیَ الرَّحْمنَ بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ کَریمٍ»؛ تو فقط کسى را انذار مى کنى که از این یادآورى (الهى) پیروى کند و از خداوند رحمان در نهان بترسد چنین کسى را به آمرزش و پاداشى پرارزش بشارت ده.(6)
در ضمن اگر ایشان به براهین عقلی و فلسفی علاقمند باشند می توانند از طریق فلسفه نیز به اثبات توحید و ... برسند.
_____________
کودک سوزی رسم نفرت انگیز اسرائیل و سازمان منافقین ...
منافقین به قصد ترور یک خانواده انقلابی محل زندگی آنها را به آتش
میکشند. که در غیاب پدر ومادر تنها کودک خردسال خانواده به نام فاطمه
طالقانی سه ساله در آتش زنده زنده میسوزد.
یکی از شاهدان حادثه: من همان
اولِ آتش سوزی متوجه صدایی شدم که فریاد می زد و با مشت به کانتینر می زد.
هیچ کاری نمی توانستم، بکنم فقط همسایه ها را خبر کردم!
فلسطین
اشغالی/ سال2015/شهرک نشینان اسرائیلی خانه فلسطینی ها را آتش میزنند.در
این حادثه کودک 18 ماهه فلسطینی زنده زنده در آتش میسوزد. گزارش ها بعد از
حادثه سوزاندن کودک خردسال علی سعد دوابشه از نوشتن شعارهای عبری در کنار
خانه سوخته شده آنهم علیه مردم مظلوم فلسطینی خبر میدهد!
سلام
علت انحراف اعتقادی@
شاید مقایسه اجمالی بین معین خواننده معروف مقیم آمریکا ومحسن مخملباف ودکتر محمد نوریزاد کارگردانان سابق تلویزیون جمهوری اسلامی درست نباشد شباهت اینان در این است که هرسه نفر دیرزمانی انسانهای به اصطلاح مذهبی ومقید به دین اسلام وتشیع بودند که الان برحسب زمان وشزایط اعتقادات دورنی دچار تغییر تیپ شخصیتی وهویتی اینها شده است !
معین اصفهانی خواننده معروف لسانجلسی:
درزندگی نامه معین خوانند ه معروف می خوانیم که دریک خانواده مذهبی در نجف آباد اصفهان بزرگ شده است وبا مداحی اهل بیت (ع) آشنایی کافی داشته است وبعدازانقلاب برحشب علاقه ومسائل سیاسی از ایران می رود وبا خوانندگی درشبکه های فارسی زبان ماهواره ای وارد عرصه موسیقی می شود ومابقی قضایادوستان بهتر آشناهستند
محسن مخملباف وجناب نوری
محسن مخملباف وجناب نوری زادهم که بعد از پیروزی انقلاب به عنوان یک بسیجی ومذهبی درجبهه های جنگ شناخت می شوند واز طرفداران ولایت فقیه بودند بعدازجریانات فتنه 88 بیکباره دست ازهمه اعتقادات می شویند جزو بهاییان وفراماسونرهای سرسخت انگلیسی مسلک درخارج می شوند وبا ضدانقلاب واسرائیل ودشمنان جمهوری اسلامی هم پیمان می شوند واقعاچه می شودکه هنر در شخصیت انسان به جای تعالی او را وداربه سقوط تنزل می کند ؟
سوال : کسی که به خدا اعتقاد ندارد، چه انگیزه ای برای زندگی دارد؟
پاسخ :
در این رابطه به کلی باید گفت :
کسانی که به آغاز و انجام فرا طبیعی وجود خداوند برای هستی معاد برای انسان
باور ندارد گرچه ممکن است حسب ظاهر دارای مال وثروت باشد ولی در دنیا
وآخرت در رنج است یعنی حتی با داشتن بشترین امکانات زندگی در رنج اند وهمان
مال وثروت برایش سبب درد سر ورنج است چه رسد به فقر چون
مال و ثروت و قدرت، منشأ و مصداق کامل سعادت و خوشبختی به حساب نمیآید،
زیرا ثروت و قدرت، رفاه میآورند. اما به طور مطلق آرام بخش نیستند و دلیل
محبوبیت نزد خدا نیست. چه این که وسعت نعمت و آسایش برخی برای تشدید
عذابشان می باشد. لذا در قران فرمود: «فلا تعجبک أموالهم ولا أولادهم إنّما
یرید الله لیعذّبهم بها فی الحیاة الدنیا؛ (1) مبادا از کثرت اموال و
اولاد آن ها در شگفت باشی، خدا می‌خواهد آنها را به همان مال و فرزندان در
زندگی دنیا به عذاب افکند».
و از سوی دیگر بر اساس بیان امیرمؤمنان چه بسا رحمت الهی بر مؤمنان و
خوبان در چهره مصیبت و رنج جلوه میکند و کیفر عذاب او در چهره نعمت و
آسایش:
«هو الذی اشتدّت نقمته على أعدائه فی سعة رحمته و اتّسعت رحمته لأولیائه فی
شدّة نقمته؛ (2) اوست خدایی که عذاب و کیفرش را بر دشمنانش در قالب گشایش
رحمت شدّت بخشیده، و رحمت خود را برای اولیائش به صورت سختگیری و رنج
اظهار نموده است».
طبق این گونه آموزه ها آن گونه افراد هیچگاه به گزینه ی مورد نظرش که آن را ایدال تلقی کند وبا آن ارامش باطنی پیدا کند نخواهد رسید
چون با داشتن آنهمه زندگی ثروت مندانه با هم در رنج وعذاب است وپیوسته در
تلاش است تا به ثروت وقدرت برتر برسد وقتی نرسید برایش درد آور می شود .
پینوشتها:
1. توبه (9) آیه 55.
2. نهج البلاغه، نشر موسسه امیر المومنین، قم 1380 ش ،خطبه 90.
در واقع بعثت انبیاء رابطه بسیار نزدیک و روشنی با مساله هدف آفرینش انسان دارد، هیچ کس نمی تواند ایمان به خدا داشته باشد و حکمت او را در کل جهان هستی و به ویژه خلقت انسان را انکار کند، بنابراین آفرینش انسان باید هدف داشته باشد، و این هدف چیزی جز پرورش یک مخلوق کامل که پرتویی از صفات جمال و جلال حق در او باشد و لایق قرب او گردد نخواهد بود. مسلما تربیت چنین موجودی بدون یک برنامه ریزی دقیق و حساب شده در تمام جنبه های زندگی امکان پذیر نیست. از سوی دیگر این برنامه ها چیزی نیست که انسان با عقل کوتاه خود بتواند تمام جوانب آن را در یابد، و از طرفی همه انسانها نمی توانند مستقیما با وحی الهی سروکار داشته باشند.
نتیجه این مقدمات، که به هر کدام اشاره کوتاهی شد، چیزی جز این نیست که خداوند نمایندگانی از سوی خود برگزیند که با چراغ هدایت الهی به سوی جامعه بشریت آیند، و آنها را از ظلمات به نور، و از نقص به سوی کمال، و از جهل به سوی علم، و از بی تقوایی به سوی تقوی و مکارم اخلاق رهنمون گردند. و مسلما اگر چنین بعثتی صورت نگیرد آفرینش انسان بیهوده خواهد بود. از طرف دیگر زندگی بشر یک زندگی اجتماعی است، و جامعه ای می تواند مسیر تکامل را بپماید که وظایف افراد در آن مشخص شده باشد، و مسئولیت هر کس همچون حقوق او در جامعه مشخص گردد. و از اینجا نیاز به تشریع قوانین اجتماعی و تنظیم حقوق برای افراد جامعه، روشن می شود. ولی مطلب اینجا است که این قوانین را چه کسی باید تصویب کند؟ بشر یا آفریدگار بشر؟ یک تحلیل کوتاه می تواند به این سئوال پاسخ دهد: یک قانونگذار کامل باید شرائط زیر را داشته باشد تا بتواند شایسته ترین قانون را وضع کند:
1- باید قبل از هر چیز یک انسان شناس کامل باشد و تمام اسرار جسم و جان بشر عواطف، غرائز، امیال، هوسها، آرزوها، فطریات و ادراکات عقلی او را بداند، و نیز به تمام اصولی که حاکم بر روابط انسانها با یکدیگر است احاطه داشته باشد، تا بتواند قوانینی هماهنگ با تمام اینها وضع کند.
2- باید از گذشته و آینده، تا زمانهای دور، اطلاع کامل داشته باشد، تا ریشه مسائل پیچیده امروز را در گذشته ببیند، و آثار قوانین امروز را در آینده زندگی بشر نیز ارزیابی کند، چرا که حل مشکلات امروز بدون آگاهی از ریشه های آن در دیروز ممکن نیست، همان گونه که مفید بودن یک قانون در امروز بدون توجه به واکنشهای آن فرد کافی به نظر نمی رسد.
3- قانونگذار شایسته باید دارای « علم کامل » باشد تا بتواند با قوانین خود تمام استعدادها و شایستگی هایی را که در فرد فرد انسانها و اجتماع نهفته است به مرحله بروز برساند، و آنچه بالامکان و بالقوه در نهاد آدمی وجود دارد جنبه فعلیت به آن بخشد، و با حداقل ضایعات که طبیعی زندگی دسته جمعی است حداکثر بهره را به جامعه برساند.
4- قوانین باید جنبه عملی داشته باشد نه خیالی، و از ضمانت اجرای کافی برخوردار باشد نه بدون پشتوانه، و درک آن برای همگان ممکن بوده باشد نه پیچیده و دور از فهم و درک افراد.
5- قانونگذار حقیقی کسی است که مرتکب لغزش و گناه و خطا و اشتباهی نشود، و از این گذشته نسبت به افرادی که می خواهد قانون را برای آنها وضع کند مهربان و دلسوز، و در عین حال قوی الاراده باشد، و از هیچ قدرتی نهراسد.
6- قانونگذار شایسته کسی است که خودش منافعی در آن جامعه نداشته باشد، چرا که منافع شخصی و خصوصی به هر حال فکر قانونگذار را به سوی خود می کشاند، زیرا اگر بتواند از تاثیرات آگاهانه آن خود را برکنار کند از آثار ناخودآگاه آن ممکن نیست برکنار بوده باشد.
آیا این جهات ششگانه که در بالا گفته شد در کسی جز ذات پاک خدا پیدا می شود؟ کسی که خالق بشر است و از تمام اسرار وجود او آگاه است. کسی که خطا و لغزش و اشتباه در ذات پاکش راه ندارد. و از اینجا نتیجه می گیریم که هر قانونی غیر از قانون خدا ناقص و بی فرجام است و هر حکمی غیر از حکم الهی غیر قابل اعتماد و بی سرانجام است، و این یکی از دلایل عقلی لزوم بعثت انبیاء است.
