فرار مغزهاازایران

با عرض سلام و احترام

بنده در حال تحقیق و پژوهش درباره فرار مغز ها هستم و میخواهم نظر عالمان سایت را درباره این موضوع جویا شوم.

اینکه چرا بیشتر متفکران و کسانیکه دارای هوش و ذکاوت برتری هستند موفقیت رو در غرب می دانند. یااینکه چرا امکاناتی را فراهم نمیسازند که نخبگان همین جا به فعالیت ادامه دهند...
ممنون میشم اگر نظر و عقیده خود را از نظر دین و از نظر شخصی خودتون بیان کنید.

قشر تحصیلکرده ایرانی در سال‌های اخیر به دلایل گوناگون ایران به قصد زندگی در کشورهای مختلف جهان ترک کرده‌اند. این پدیده آنچنان رواج داشته است که در چند سال گذشته صندوق بین‌المللی پول، ایران را از نظر مهاجرت نخبگان در رتبه نخست قرار داد.

هفته نامه متن نوشت، آمارهای سازمان ثبت احوال نشان می‌دهد چهار تا پنج میلیون مهاجر ایرانی در 22 کشور جهان سکونت دارند که سهم آمریکا یک میلیون و 400هزار مهاجر ایرانی است. بیش از یک چهارم ایرانی تبارهای آمریکا دارای مدارک فوق‌لیسانس و دکترا هستند.

امارات متحده عربی با 800هزار ایرانی در رده دوم و کشورهای انگلستان و کانادا هرکدام با 410 هزار، آلمان با 200هزار، فرانسه با 155 هزار و سوئد با 110هزار ایرانی از لحاظ سکونت ایرانیان در کشورهای خارجی در رده‌های بعدی قرار دارند.

سلام 
فرار مغزها مساله پیچیده ایست که هزینه های مادی ومعنوی سنگینی رو برای کشور به همراه دارد.
قبل از بررسی دینی مساله باید ابعاد این موضوع روشن بشه.
فرار مغزها هم میتواند بعد فردی داشته باشد و هم بعد اجتماعی، همچنین میتوان برای آن بعد مادی و معنوی هم در نظر گرفت.

ابعاد فردی:
1. مشکلات اقتصادی فرد مهاجر؛
2. کمبود امکانات پژوهشی مناسب؛
3. وجود چشم و هم چشمی در کسب مدرک و زندگی در خارج از کشور؛
4. ربط نداشتن تحصیلات شخص مهاجر با نیاز جامعه؛
و ...

ابعاد اجتماعی:
1. شرایط نامساعد بازار کار در کشور مبدء؛
2. رفاه اجتماعی و اقتصادی کشور مقصد؛
3. عدم شایسته سالاری در کشور مبدء؛
4. وجود برخی مفاسد در سیستم دولتی؛
و ...

دلایل مهاجرت منحصر در موارد مذکور نیست ولی از باب نمونه به برخی از آنها میپردازیم.
دلایلی مانند: کمبود امکانات پژوهشی مناسب؛شرایط نامساعد بازار کار در کشور مبدء؛عدم شایسته سالاری در کشور مبدء؛ وجود برخی مفاسد در سیستم دولتی، مربوط به دولت بوده و باید سیاستمداران جامعه به فکر رفع این موانع باشند. اما از این مساله نباید غفلت کرد که جامعه را تک تک افراد میسازند و همانطور که خداوند میفرماید:ِ إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِم‏...(رعد/11)؛ خدا حال هیچ قومى را دگرگون نخواهد کرد تا زمانى که خود آن قوم حالشان را تغییر دهند. بنابراین تغییر باید از فرد و خانواده شروع شده و به جامعه منتقل گردد.
در مورد مشکلات فردی افراد نخبه نیز باید دولت تمهیداتی را بیاندیشد، اما صرف مشکل اقتصادی دلیل خوبی برای مهاجرت نیست، چرا که خداوند در مقابل صبر، وعده پیروزی داده و در مقابل قطع ارتباط با مشرکان وعده بی نیازی: یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ فَلا یَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرامَ بَعْدَ عامِهِمْ هذا وَ إِنْ خِفْتُمْ عَیْلَةً فَسَوْفَ یُغْنیکُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ إِنْ شاءَ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ حَکیمٌ (توبه/28)؛ اى کسانى که ایمان آورده‏ اید، محققا بدانید که مشرکان نجس و پلیدند و بعد از این سال (که عهدشان به پایان مى ‏رسد) نباید قدم به مسجد الحرام گذارند و اگر (در اثر دور شدن تجارت و ثروت آنها از شما) از فقر مى‏ ترسید خدا اگر بخواهد شما را به فضل خود (از خلق و از مشرکان) بى‏ نیاز خواهد کرد، که خدا دانا و در کمال عنایت و حکمت است. 
در باره مواردی مانند فساد و یا عدم شایسته سالاری نیز خداوند متعال نهی از منکر را قرار داده تا جامعه به انحطاط کشیده نشود. خداوند در سوره آل عمران میفرماید: وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (آل عمران/104)؛ و باید برخى از شما مسلمانان، خلق را به خیر و صلاح دعوت کنند و امر به نیکوکارى و نهى از بدکارى کنند، و اینها (که واسطه هدایت خلق هستند) رستگار خواهند بود. 
از طرفی خداوند میفرماید مشرکین را ولی و دوست خود نگیرید: الَّذینَ یَتَّخِذُونَ الْکافِرینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنینَ أَ یَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمیعاً (نساء/139)؛ آن گروه که کافران را دوست گیرند و مؤمنان را ترک گویند، آیا نزد کافران عزّت مى ‏طلبند؟ عزّت همه نزد خداست. 
و همچنین میفرماید: لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکافِرینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنینَ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللَّهِ فی‏ شَیْ‏ءٍ إِلاَّ أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقاةً وَ یُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصیرُ (آل عمران/28 )؛ نباید اهل ایمان، مؤمنان را وا گذاشته و از کافران دوست گزینند، و هر که چنین کند رابطه او با خدا مقطوع است مگر براى در حذر بودن از شرّ آنها (تقیه کنند). و خدا شما را از (عقاب) خود مى ‏ترساند و بازگشت همه به سوى خدا خواهد بود. 
در هر حال برای ساختن جامعه باید از برخی منافع شخصی گذشت و با مشکلات موجود کنار آمد، با توجه به اینکه فرار مغزها باعث قدرتمند تر شدن کشور های پیشرفته شده و همین مشکلات زیادی رو برای کشور های مسلمان ایجاد کرده و خواهد کرد. البته این قسمتی از مطلب بود که مورد بحث قرار گرفت. لطفا شما هم به روشن تر شدن زوایای این بحث کمک کنید..

اسک دین